Varoluş denen yığma duvarın birbirini itmeyen, tutmayan, birbirine koltuk çıkmayan tuğlası yoktur Kardeşim. Ne
olur oynatma şunları yerinden, harçlarını kazıma, kirişlerini kırpma, kolonlarını budama. Uyan!
Sen var olsan da var olmaya devam edecek olanlar, senin paşa gönlün öyle istedi diye senden dolayı varlığını sürdüremez hâle geliyorsa, Düz Dünyacı kimden hesap sorar sence?