Bazı konular olur ki insan onu başarmak ister. Ve bu başarısı uğrunda da bir hayli fedakârlıklarda bulunur. Fakat istenene ulaşıldıktan sonra o konudaki başarı öncesinde görülen parlaklık ve arzu insanın gözünde yok olur. Kişi, kendi kendine der ki: " Meğer ben ne divaneymişim! Kaç zamandır gerçekleşmesi için çıldırıp durduğum şey bu muymuş? " İnsan yalnız böyle kendi divaneliğine hükmetmekle kalmış olsa yine iyi. Ya o emeline kavuşmak uğrunda sonunu asla iyice düşünmeksizin göze aldığı fedakârlıklar ve delice hareketler, sonrasında kendi için pek çok pişmanlığa neden olacak konular varsa kişi o şeyi yaptığına yapacağına, büyük bir perişanlıkla pişman olur.
Burada ne siyahın beyaza ne de beyazın siyaha karışıyor. Evreninde gri yok. Bu iki renk birbirine dokunmadan hayatta kalmayı başarıyor. Bunları içinde yaşatıyorsun fakat hep aralarında kalarak.
Şu birkaç saatin tadını çıkarın hiç birimize tek bir nefeslik bir yaşam dahi ikinci bir kez verilmeyecek ve böyle bir anda aşkı bulan onun keyfini çıkarmalıdır.