Yağmurlu birgün
@Yagmurlubirgn3
Ruhunun ufkuna yürümeye çabalıyor
Yalnız biri
Bolca hüzün barındırır!!!
Lisans
128 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Aslında zaman zaman insanın acımasızlığı ‘vahşi’ sözcüğüyle ifade edilir ama bu, vahşi hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık ve hakarettir: Vahşi hayvan hiçbir zaman ustalık ve zevk almak bakımından bir insan kadar acımasız olamaz.
Arkadaşlarım flört ettiğim bir erkek için bu sezon hayatından çıksın artık diyorlar sanki diziden bahsedermiş gibi. Onlar dışarıdan izlediği için çıkması gerektiğinin gidici olduğunun farkındalar. Düşündükçe ne kadar haklı olduklarını idrak ediyorum.
Okur Takip Önerileri
Bilen bilir, bilmeyen başkasının bildiğinden haberdar olmaz.
-Elmalı Hamdi Yazır
Umut dediğin kanadı kırık bir kuş
Ne uçabilir ne göçebilir
Bekler durur.
Yaklaşık 7-8 ay önce birine aşıktım duvarımda "En acısı da zamanla bir başkasını sevicem hayallerime başkasının yüzünü nasıl koyabilirim? " diye yazmışım. Bugün bir başkasını seviyorum hayallerime bir başkasını koydum. Ama değişmeyen bir şey var yine sevilmiyorum. Hayatımda bir erkek daha tanıyacak gücüm hevesim kalmadı. Aslında bu sene birini tanımak gibi bir planım da yoktu kendiliğinden oluşan bu durum tekrar aynı yerden canımı yakıyor. Aşk, sevgi, sevilme ihtiyacı, şefkat isteği bunları çıkarmak istiyorum his alemimden. Ucu bucağı gelmeyen senelerdir süren sınavlarımla artık baş edemem de üstüne eklenince tahammül sınırlarımı aşmak üzere olanlar. Ölmek istiyorum diye ağlar mı 24'ünde bir insan? Ağlar ben de ağlarım niceleri de ağlar. Ve hiçbir yaralı bir diğerine yardım edecek güce sahip değil . Kim ağlarsa kendi başına ağlar kalkarken de düştüğü gibi kalkar. Tabii kalkabilirse...
Kimin canını yaktım bilmeden de bugün ölesiye yanıyor içim. Bir bulsam helallik istesem ağlattığım kadar güldürsem. Şu hayatta tanıdığım insan sayısı üçü beşi geçmezken kime böylesine derin acılar yaşatmış olabilirim ki?
...insanlar özgür olduklarına şimdi her zamankinden çok daha emindirler; oysa özendikleri özgürlüğü kendi elleriyle bize teslim ediyorlar.
Çünkü bizim isteklerimiz, varlık zincirinin kesin bir ilk sınırı değildir, onun akışı içinde bir değişme anıdır. Ve bunun için biz bütün iradelerimizin istek ve dileklerimizin aksamadan ve sıkıntısız meydana geldiğini görmüyoruz. Demek ki başarılarımız, herşeyin ilk sebebi ile isteklerimiz arasındaki münasebetin bereketine bağlıdır ki, bu bereket başlangıçta Rahmân'a ait, sonunda Rahim'e aittir.
Bak, bir daha kesin olarak söyleyeyim, bazı insanlarda çocukları, sadece çocukları hırpalama zevki tam bir tutkunluk hali almıştır. İnsan cinsinden başka yaratıklara karşı Avrupalılar gibi aydın ve insansever, son derece hatırlı, yumuşaktırlar. Ama çocukları hırpalamaktan pek hoşlanırlar, hatta çocukları bu anlamda severler. Canavarları, karşısındakinin aczi kendini koruyamayan, kimseye sığınamayan bir yavrunun melekvari, safça güveni büsbütün kışkırtır. Bütün bunlar zalimin damarlarındaki kötü kanı kızıştırır. Şüphesiz, her insanda bir hayvan gizlidir; hiddet, hırpaladığı kurbanın haykırışlarından kabaran şehvet hayvanı sefahatin verdiği kötü hastalıkların, nekris, böbrek, vb. illetlerin hayvanı, zincirinden boşanmış bir canavar...
Dayak atanlar arasında öyleleri var ki dövdükçe kızışıp sonunda tam bir şehvet duymaya başlarlar, bunu iyice biliyorum. Şöyle bir beş on dakika döverler; vuruşlar gittikçe hızlanır, sıklaşır, daha yakıcı olur. Çocuk bağırır, sonra artık bağıramaz olur, tıkanır sadece, “Baba, baba, babacığım!” diye inler...
Diyelim ki, derin bir acım var; karşımdakinin acımın ölçüsünü tam olarak öğrenmesi olanaksızdır. Çünkü o hiçbir zaman benliğime giremez, sadece bir başkası olarak kalır.
Bir insanın sevilmesi için kendini göstermemesi gerekir; yüzünü gösterdi mi, sevgi ortadan silinir.