Ne tuhaftı insanoğlu? En olmadık zamanlarda gulebiliyor, aglayabiliyor, hiç beklenmedik hareketlerde bulunabiliyordu. O yüzden mi, Allah bütün acıları insanoğluna yazmıştı? Dayanma ve unutma özelliğinden mi?
Her şeyin ortasında. Hangi yöne gideceğini bilmeden cabalamis, çırpınmis, yalnızca ayakta kalmaya çalışmıştı. Pişmanlık duymadan hangi yolda devam edeceğini bilememisti.
Her şeyi bir anda yaşamamız. Dümdüz bir çizgide. Ama resmin tamamı bu değil. Çünkü hayat yalnızca yaptıklarınızdan değil, yapmadiklarimizdan da oluşur. Ve yaşadığımız her an bir çeşit dönemeçtir.
Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendimize zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bugünümüze hapsolup yaşamalıyız.