ÖZBULMAYA
@Yardiyeyim
Dâr'ı dünya deli gönlüm gibi virân olsa.
Ne cihân olsa, ne cân olsa, ne hicrân olsa.
68 okur puanı
Kasım 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Zira hikayelerde anlatılan zalim bendim. Merhamet görmediği için körelen kalp benim kalbim.
Okuyacaklarınız, hiçbir işinize yaramasa da, sizi mutlaka neşelendirecek ve hüzünlendirecektir. Kanaatimce insana da bu iki histen başkası ne yakışır ne de gerekir.
Ölüm, Rûmi'nin dediği gibi, "İnsanın eli altında büyütülmüştür," veya geleneğin ima ettiği üzere insanların amellerinden dokunmuştur.
Okur Takip Önerileri
İbrahim seni kaybedersem eğer,söğütler gibi sararım. Özünden çekilirse can suyu tazelenir mi tekrar söğütler? Kökünden kurumaz mı? Sensiz nefes alır mıyım!
Koynumda ölmek için bekleyen günler vardı. Ve onları gömmek için bekleyen kelimeler.
Kitaplardan vazgeçemiyordum. Şair olduğumu unutmamak için belki de. Ya da insan olduğumuza dair elimizde deliller olsun diye.
Durmadan düşündükleri o geçmişin de üzüntülü bir özlemden başka tadı yoktu.
Sahile varıp gemileri yakmak gibisin. Susmak ama hep anlatmak gibisin.
“Sahip olduklarımızı da verirsek geriye bizden ne kalır ki?”
Bazen ellerimi parmaklarıma, bazen parmaklarımı ellerime geçiriyorum.
Yitiriyorum.
Hayâmızı yitirdik ve Leyla’lar leylî renklere bağlar oldu zülüflerini.
“Bir rüzgâr esti say. Bozkırın düzünden bir yel esti, beni uçurdu say.”
“Bir ruhun kemal derecesi, yaşamaktan duyduğu sıkıntı ile doğru orantılıdır.”
Vuslatı mümkün olmayan hasretlere adıyor insan kendini.
Toprağın sadece ölü bedeni değil, o bedenin yaşarken yaptıklarını da örtmesi gerektiğine inananlardandı.
“Şimdi öyle durmadan kazsa, kazsa, kazsa... Hiç durmadan ilerlese, gerçekten farklı bir dünya, ormanlar, devler, kayıp uygarlıklar çıkar mı toprağın altından?”