Bu geçip giden hayatta sonsuz olmaya değer ne kadar an ve saniye vardır? Gökyüzünde seher zamanı renkleri, yeryüzünde altın renkli bir sabah çiçeklerinden, tüm kuşların ahengiyle alkışlanan ilk aşk öpücüğü, sonsuz olmaya layık değil midir?
Yirmi senelik bir tecrübenin bana kazandırdığı bilim pek hazin; cehaleti tercih ederim. Mutsuzluk, şüphesiz çok büyük bir öğretmendir, fakat bu öğretmen, derslerini pahalıya ödetir ve faydası da parasına değmez. Ayrıca bu kadar geç alınan derslerden elde edilen kazanımlardan yararlanma zamanı da geçmiş olur. Gençlik, bilgeliği öğrenme, yaşlılık da uygulama zamanıdır. İtiraf ederim ki, tecrübe daima bir şey öğretir; fakat sadece bundan sonra yaşayacağımız zama- na faydası vardır. Ölme zamanı gelince, nasıl yaşamak gerektiğini anlamanın ne değeri var?