Bugün dışarıya alışveriş yapmaya gitmiştim yolda karton ve ambalaj toplayan bir çocuk gördüm halsizlik vardı üstünde onun yanına gittim dedim ki; "kardeşim açsan birşeyler yiyelim seninle bende açım tek başıma yemiyeyim" olur dedi sanki dünyalar benim oldu karton arabasını çöp kutusunun oraya bıraktı ve bir pastaneye gittik.
Ne almak istersin dedim sen bilirsin abi dedi birşeyler aldık muhabbet ettik biraz size özetle onun hayatını anlatmak istedim ben şahsen çok duygulandım..
Çocuğun adı Gökhan 13 yaşında ve evi kendisi geçindiriyormuş 2 kardeşler bir tane ablası varmış babası ve annesi vefat etmiş vefat etme nedenlerini sorunca dedi ki; Annem lavaboda ayağı kaydı ve yüz üstü yere düştü beyin kanamasın'dan hayatını kaybetti Babam ise işte trafik kazası geçirdi hayatını kaybetti..
Ben bu sözleri bu yaştaki bir çocuktan duyduktan sonra bizdeki dertleri dünya çapında bir sinek kadar gördüm bu yaşta evini geçindiriyor o çöp kutularından rızkını arıyor bu yaşta olan çocuklar dışarda dizim ağrıyor diye isyan ederken hayata bu çocuk ise iki elle sarılmış bırakmamak pahasına...
Daha çok şey yaşandı da yazmak istemedim şimdi bir kesim beni egoist, ilgi manyağı falan diye nitelendirir..
İyilik paylaştıkça güzel..