Hikayeci, uzun bir süre etkisinden çıkamayacağım bir kitap oldu.
Kitabın ilk yüz elli iki yüzüncü sayfalarına kadar kişileri tanıyor ve kitaba hakim olmaya başlıyorsunuz.Asıl beni etkileyen ve içine alan, her sayfasında empati yapıp her defasında insanlığı tekrar tekrar sorguladığım kısım iki yüzüncü sayfasından sonrası idi.
Kitaptaki ana
Khaled Hosseini okumaya “Bir Muhteşem Güneş” kitabı ile başlamıştım.Bu kitabını bir solukta okuyup ve kitabı bitirdiğimde çok beğenip etkilenmişken, yazarın okumaya karar verdiğim ikinci kitabı olarak “Ve Dağlar Yankılandı” kitabı okumaya başladığım ilk sayfalardan itibaren -bunu çok üzülerek söylüyorum- beni içine alan, okuma isteği uyandıran bir kitap olmadı.Kitabı okumaya başladığımda bana bunları düşündüren benim kitaba olan önyargım ve okuma psikolojim de önemli bir etken olabilir.Bu nedenle kitabı bu zaman dilimi için yarım bıraktım.Başka bir okuma zamanımda, kitabı daha istekli bir şekilde elime alıp okuyabileceğimi umuyorum.
“Sen acımasız canavarın tekisin,” dedi Eyüp Baba.
Sen de benim kadar uzun yaşasaydın, zalimlikle yardımseverliğin aynı rengin iki tonu olduğunu anlardın, diye karşılık verdi dev.”