Jean Christophe Grangé kitaplarından sonra bu kitap dedektifçilik oynayan mahalle çocuklarını okuyormuş hissi veriyor insana. Ortada bir cinayet var fakat yazarımız bizi dedikodulara boğarak yalanla gerçeği ayırt etmeye sürüklüyor sadece. E ne yapsın teknoloji sıfır gerçi.
Benim tabirimle Romantastik olan (yani Romantasy) türünde okuduğum ilk kitap oldu. Ejderhalar, savaşlar, mistik yaratıklar derken su gibi akıp gitti kitap.
Bu kitap sana ne hissettiriyor?
SPOİLER OLMAYAN YORUM:...................................................
Kitabın genel akışı çok hoştu. Eğer puanına ve yorumlarına bakıp okumazsanız çok şey kaybedersiniz. Aksiyon ve gerilim dozunda ve gereken yerde kullanılmış. Hem hikayenin boşlukları doldurulmuş hem de okuyucuya o evrenin içindeymiş gibi hissettiriyor.
SPOİLER OLAN YORUM:...................................................
Ben Tris'in Caleb'ı kurtarmasını mantıksız bulmuyorum. Süreç boyunca birbirlerine olan yaklaşımları anlatılıyor ve bağları kuvvetleniyor. Aynı zamanda aptallık da etmiyor öldüğü sahnede. Zaten ölüm iksiri onda etki göstermedi. Oradaki tek amacı adamı oyalamak. Ölmemek ve hafıza serumunu salmak. Ben bu sahnenin de sonraki sahnelerin de gayet mantıklı yazıldığını düşünüyorum. İlk defa baş kahramanın öldüğü bir kitap okudum ve bu benim için etkileyici bir deneyimdi.
Siz neler düşünüyorsunuz kitap hakkında?