Sabitlenmiş gönderi
Sular gibi başını her taşa vurmaz, ateş gibi önüne geleni yakarak gideceği yere dosdoğru giderdi.
Onun ki heves değil azimdi.
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
616 syf.
·
Puan vermedi
Sana güç veren yalnızca kendin için yaptığın şeylerdir.
Kuş uçtukça genişliyor gökyüzü, demiş Rilke.
Belki hayat da yaşadıkça.
Böyle şeyler düşün.
Delirme.
Kimse duymaz bu gürültüde.
Özgürlüğün ne olduğunu tam anlamıyla kavrayabilmek için insanın önce tutsak olması gerekir.
İnsanın hayatı boyunca kendine soracağı en anlamlı sorulardan biridir: Bu dünyaya hangi boşluğu doldurmaya geldim.
İnsan ömrü boyunca yerini arar ama bulmak kolay değildir. Kimi onsekizinde bulur kimi yetmişinde kimiyse bulamadan göçer bu dünyadan.
Benim yerim neresi? Buna bir cevap bulduğumuzda hayat daha katlanabilir olur. Bu yüzden Montaigne, *bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder.* demiş. Kierkegaard da aynı arayışta olucak ki *tanrı benimle ne kastetmiş olabilir?* diye sormuş.
Yerden kasıt sadece sığınacak bir mekan değildir, bazen bir insan bazen bir düşüncedir.
İnsan kendi için yaratılan boşluğu bulmalı.
Sonra gideceği yönü de bulur gideceği kişiyide.
🤍🍀
En güçlü tarafları, en çok paylaştıkları şey sessizlikleriydi. Gözleri dolduran tebessümlerle taçlanan sessizlikler.
Onu çevresinde görmek istiyor, dostluğunu umuyordu;kardeşçe kollarında uyumasına izin verecek, samimi bir dostluktu aradığı.
Hep birlikte aşkı bir tüketim malzemesine çevirmeyi başardık.
İnsanların hayatında hiç bir teselli, hiçbir tanık kaldıramayacakları, acıya tek pansumanın zaman olduğu anlar vardır.