Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Gökyüzü
Gökyüzü
@___Joker___
Sapare Aude
Doğru soruları soramayacaksan sus!
youtube.com/watch?v=b-I2s5z...
416 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu kitapla birlikte;
''Mutluluk Tuzağı'' - Russ Harris,
''İyi hissetmek'' - David Burns,
''İnsanın Anlam Arayışı'' - Viktor E. Frankl,
''Düşün ve Başar'' - Muhammed Bozdağ
okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Bu yazarlar birbirinden oldukça farklı hayat görüşlerine rağmen kapitalizmin hücrelerimize kadar nüfus ettirdiği hedonizmin (hazcılık) aslında bizi kaliteli ve iyi bir hayat yaşamaktan ne kadar uzaklaştırdığını anlamamızı sağlıyor. Bu kitaplarla yaşama bakışınızın oldukça zenginleşeceğini ve aslında ne denli saçma sapan şeylere koşullandırılarak mutlu olacaksınız adı altında mutsuzluğa esir edildiğinizi gözlemleyebileceğinizi düşünüyorum.
Naçizane.
İyi bir okuma dilerim.
Öldürme Zemini
Jack Reacher serisinin ilk kitabı. Aslında ben ortasından başlamıştım. ''Persuader'' ile. Bildiğim kadarıyla serinin tüm kitapları Türkçe'ye çevrilmemiş. Bu yüzden tavsiyem daha çok ileri düzey İngilizcesi olanlara olacak. Çok keyifli bir seri. Adeta Sherlock ile Watson tek adamda birleşmiş:) Tabii A. Conan Doyle'un yazım tarzından bariz farkları da var.
Lee Child'ın en sevdiğim özelliği cümlelerinin abartılı uzunlukta olmaması. Sözcüklerle kafa bulandırmak yerine mümkün olduğunca az kelimeyle çok şey anlatma gibi bir derdi var. Okuduğum tüm İngilizce romanlar içinde en rahat okunanı kesinlikle Jeack Reacher serisi.
Polisiye ve gizem severler bayılacak:)
Açıkçası daha okumadan önce bile biliyordum kitabın ağır geleceğini. Aslında biraz da ne kadar ağır geleceğini öğrenmek istedim.
Tercümesinden mi kaynaklı yoksa felsefenin teknik terimlerinin bolluğundan (ki; birçoğunu ilk kez gördüm) mı bilmiyorum anlamakta zorlandığım yer çoktu. Hatta tekrar tekrar okuduğum halde yine de anlayamadığım yerler de var.
Benim gibi keyfe keder okuyacak olanlara tavsiye ederim. Fakat anlamak için öncesinde epey felsefe bilgisi lazım. Bunu kendi gözlemimle müşahede etmiş bulunmaktayım:)
İyi bir okuma diliyorum.
Okur Takip Önerileri
Aslında en temel iktisat kitaplarından biri. Fakat herkesin okuyabileceği ya da okuması gerekenlerden değil. Biraz akademik havası var desem yanlış olmaz.
Adam Smith'ten sonra, iktisada (o zamanki adıyla ekonomi politik) en çok katkı yapan yazarlardan biri Ricardo. Ama okuması o kadar kolay değil. Daha çok iktisatçılara hitap eden bir kitap.
Çok kısa tutacağım. Zira kelime israfına da gerek yok.
Adına bakınca merak etmiştim. Ahlak ve anarşizmi nasıl bir araya getirmişti yazar(?). Fakat tatmin olmadım. Açıkçası tek kârım kendi düşünceme büyük oranda zıt bir bakış açısını görmek oldu. Fakat sırf bunun için bu kitabı okunmaya değer miydi? Sanırım değmezdi.
Bu, yazarın okuduğum 4. kitabıydı. Fakat diğerlerine nazaran bu kitaptan pek hoşlanmadığımı söyleyebilirim. Oysa bundan önceki kitaplarında yazarın tüm kitaplarını okumam gerektiğini düşünmüştüm.
Belki de biraz ara vermeliyim yazarın kitaplarına. Ya da uygun bir modda değilken de okumuş olabilirim. Son ihtimal kitabın çevirisi de sıkıntılı olabilir. Zira bazı cümlelerin çevirisi başımı döndürmedi de değil.
Yazar, demin de söylediğim gibi çok beğendiğim bir yazar. Okumak isteyenlere tavsiyem şu olabilir; en azından yazarı okumaya bu kitaptan başlamasınlar.
Keyifli okumalar dilerim.
Aslında bu türden birçok kitap okumuştum. Dolayısıyla başlarken olumlu yorumların etkisi olmasa muhtemelen vazgeçerdim okumaktan. Tam da bu nedenle bir şeyler yazmak istedim bu kitapla ilgili. Zira ben de belki birileri için itici güç olurum ve bu kitabı okumalarına teşvik ederim.
Kitaba çok az değineyim.
İkinci Dünya Savaşı sırasında Nazi kamplarında esir tutulan bir psikiyatrın bu süreç içindeki düşünceleri ve psikolojisi gözler önüne seriliyor kitapta. Fakat: ''Bu kitap neden okunmalı?''nın en önemli sebebi bu değil. Bu kitapta; ben neden varım? sorusuna insanın içinden evrene bakan bir gözle cevap aranmamış tam aksine evrenden insanın içine bakan bir anlam arayışı var bu kitapta. Zira bu, beni epey etkiledi.
Ve şu alıntı: ''Engellenen anlam isteminin yerini haz istemi alır.'' Bilemiyorum sizde de bendeki kadar derin bir mana karşılığı buldu mu bu alıntı. Ama sırf bu cümleyi okumak ve şu an anladığım manada algılayabilmek için on binlerce sayfayı seve seve okurdum.
İyi bir okuma serüveni diliyorum.
Kısa bir metin yazmayı planlıyorum. İnceleme falan sayılmaz yani. Zira baktım çok güzel incelemeler yapılmış bu kitapla ilgili. O zaman ben neden mi yazma gereği duyuyorum? Şöyle ki; daha önce bu kitabın film halini izlemiştim. Çocuklar için yapılanları da var. Ve hemen hepimiz bir şekilde biliyoruz bu kitabı. Ben de önceleri burun kıvırmıştım bu kitabı okumaya. Çünkü kitabın konusunu bildiğimi düşünüyordum. Aslında doğru, kitabın konusunu biliyordum. Çoğumuz biliyorduk. Ama bu, bu kitabı okumaya engel olmamalı. Zaten benim gibi önyargılarına dayanarak bu kitabı okumaktan geri durmasın insanlar diye yazdım bu metni. Yani maksat hasıl olmuştur.
Keyifli bir okuma diliyorum.
Etkilendim.
19-20. yüzyılın açlık ve sefaletini anlatan kitaplara bir klasik sever olarak alışalı epey oldu. Zaten edebiyat biraz da acı demek olsa gerek. Fakat dünyaya burnuyla bakmak çok farklı ve bir o kadar da ilgi çekici geldi. Açıkçası sonunu biraz fantastiğe kaçacak kadar abartılı bulsam da kitap kesinlikle içine çeken ve sürükleyici bir eser.
Ayrıca bu kitaptan sonra burnum bana daha değerli gelmeye başladı, azıcık büyük olsa da:)
Genelde kimsenin neyi okuyup neyi okumadığına karışmam. Zira haddim de değil.
Ama bu sefer, nasıl okudum ne okudum anlamış değilim. Bir yerden sonra okumayı bırakıp sadece ilerleyen satırları takip ettim sanki. Bittiğini bile son sayfaya geldiğim için anladım. Bu yüzden bu kitabı okumayın. En iyi ihtimalle zaman kaybı.
Papazın Kızı değil Orwell'ın Kızı
Değişik bir kitaptı. Bir yanım çok etkilenmiş gibi, diğer yanım kararsız. Kitabın bazı yerleri çok akıcıydı, bazı yerleri yararsız.
Fakirlik üzerine kurulu kısımlar çok tanıdık geldi diyebilirim. Aslında bundan biraz sıkılmadım değil. Fakat o dönemin şartları başka türlü de anlatılamazdı sanırım.
Sorumluluklarını kızına yüklemiş bir papaz ve papazın kızının bu yükün altından çıkma çabası. Adeta dürtüleri olmayan bir kız. Bastırılmış duygulara şahit oluruz da burada gördüğümüz duygu tutulması.
İnançla ilgili kısımlar çok net. Sanırım kitap aslında bunları anlatmak için yazılmış. İnançtan inançsızlığa geçiş kısmı ve sonradan arada kalarak inanmadan inanıyormuş gibi davranmak kurgu olamayacak kadar iyi izah edilmiş.
Bence ''Papazın Kızı''; yazarın inançla ilgili söylemek istediklerini bir kıza yükleyerek kendini olayın içine dahil etmeden içini dökmesi.
Sizi kitaba yeterince hazırladığımı düşünüyorum. Tam da burada okuyup okumamak sizin takdiriniz.
Mutluluğa tuzak gözüyle bakan bir kitap başta garip gelebilir. Yani nasıl olurda mutlulukla insana tuzak kurulabilir?
Mutlu Olma Sanatı (Arthur Schopenhauer) ve İyi Hissetmek (David Burns) de Mulluluk Tuzağı'na paralel bir anlatıma sahip. Bu kitapların üçünde de mutluluğun aslında kovalanarak yakalanacak bir şey olmadığını hatta mutluluğun gerçek dünyada karşılığının olmadığı anlatılmış. Mutluluk Tuzağı aralarında en keskin hatlara sahip olan. Yani mutluluk aratarak kapitalistlerin bize haz satma peşinde olduklarının (kapitalist kelimesini kitapta hatırlamıyorum zira kitap basılmayabilirdi) en güzel ifadesi bu kitaptaydı. Buradan bu üçü arasında en iyi kitap bu kitaptır manası çıkarılmasın.
Mutluluk diye bir şey var mı? Ya da mutlu son? ''Yalnızca masallarda.''
Gerçekçi olarak hayatı mümkün olduğununca iyi konumlandırarak en kaliteli şekilde yaşamak gerek. Tabii mutluluk saçmalığının peşinde koşmadan. Zaten mutluluk diye bir şey varsa bile insanın içindedir. Dışarda değil. Yani bize haz ve zek düşkünlüğünü satarak zenginleşme peşinde olanların hiç şansı yok.
İllaki saadet arayanlara içe dönmesini tavsiye ediyorum. Dışardaki cisimlerin peşinde değil de içerdeki manaların ardında durun (bence). Yoksa bulacağınız sadece birilerinin size itiklemeye çalıştığı süslü püslü şeylerden başka bir şey olmayacak.
İyi bir okuma dilerim.
Sevme bir sanat mıdır?
Kesinlikle evet. Şayet aksini düşüneniniz varsa Erich Fromm'a bir şans verin ve sizi de sevmenin bir bilinç gerektirdiği, bununla birlikte öğrenilmesi gereken birçok yanı olduğu konusunda ikna etsin.
Aslında kitap çok hoşuma gitti. Sanırım çok benzer düşüncelerimiz olduğu için. Daha önce de sevmenin kişinin kendisiyle ilgili bir şey olduğunu ve sevgiyi vererek insanın bir şey kaybetmediğini aksine insani duyguların tatmine en yakın yer olduğunu düşündüğüm için kitaptaki anlatım kafamdakiyle etkileyici bir şekilde örtüştü.
Ayrıca benim biraz takık olduğum XXI. yüzyıl insanının sevgiye bile alış veriş gözüyle bakmasını da güzel bir şekilde eleştirmiş. Her ne kadar ben de bu yüz yılın insanı olsam da doğduğum tarihi seçemeyeceğim için suçlu sayılmam. Ama bu zihniyeti reddediyorum.
Bu kitap, karşılıksız bir şeyin yapılamayacağına inanan günümüzün kapitalist kalıplarına sıkışmış insanı için okunması gereken kitaplardan biri.
Ayrıca karşılık bekleyerek (her ne olursa olsun) sevmek karşıdakini borçlandırma mantığından başka bir şey değil. Yazarın da kitapta belirttiği gibi; ''sevgi yaşatmakla ilgili''.
Keyifli bir okuma diliyorum.
Düşünceleri Değiştir Hislerin Değişir
Aslında bu kitapla ilgili bir incelemeden çok bir tavsiye metni yazmak istiyorum. Zira ben de okurken birçok hatalı yaklaşımım olduğunu ve bu yüzden aslında doğru yerden bakılınca normal karşılaşılacak şeylerin bakış açısı yanlış olduğunda insana nasıl zarar verdiğini görmüş oldum.
Kişisel gelişim kitabı olarak değerlendirilmeyecek kadar iyi bir kitap. Daha çok, insanın bizzat kendini karanlıklara nasıl çektiğini ve gittiği yolun tersi yönde de aydınlıklar olduğunu örneklerle gösteriyor.
Kitabın en aklımda kalan ve mantığının üzerine bina edildiği bölüm şu; ''Düşünceler değişirse hisler değişir. Fakat düşünceler hemen, hisler ise zamanla değişir. Bu yüzden doğru düşünmede ısrar ve sabır gerekir.''
Sonrasında başarı garanti (bunu inanarak ve içten söylüyorum).
Ayrıca bilimsel bir bakış açısına sahip olan bu kitabın gerçekten tecrübeli bir uzman tarafından yazıldığını ve kaybedeceğiniz tek şeyin kendi karanlık düşünceleriniz olduğunu göreceksiniz.
Konusu insanın mutluluğu ya da iyi hissetmesiyle ilgili birçok kitap okudum. Bu, içlerinde en karamsar olanı. Arthur Schopenhauer'un tarzı biraz böyle. Ama bunu olumsuz manada söylemiyorum. Zira ben de yazarla birçok yerde aynı fikirdeyim.
Yani bu dünyanın cennete benzer bir yer yapılmaya çalışılmasını boş bir çaba olarak görüyorum. Yine tıpkı yazar gibi beklentileri aşağıda tutmanın, boş hayallere sarılarak tırmandığın yükseklerden yere çakılmanın zaman kaybı olduğunu düşünüyorum. Bir de hayatın iki yarısı olduğunu, ilk yarı ile ikinci yarı arasındaki farkların önemli olduğuna da aynen katılıyorum.
Kısaca verimli bir eserdi. Keyif aldığımı söyleyebilirim.
Okumak isteyenlere iyi bir okuma diliyorum.
