"El kaldırıyorum bu işe
madem ki hayatım zikir
bu recimde rol bu ayinde zehir olmak lazım
yedi vasiyetle sevdiğim her avuç zehir
kuşandığım her harp buhar oldu
başta özür dileyip öldürdüklerimin rahman adıyla
sandım ki herşey bu!"
"İnsan durup kuyusunu beğenmeye gelir bir dünyada
Bir kaç kişiydik güya,birkaç iş vardı,birkaç ev iki ömür üç defa
eşyanın asıl yerini aradım..."
Seyyidhan KÖMÜRCÜ
"ben ve taş!
biri birimizi sever sandım
kurduğum her ev
döndüğüm her kadın
içtiğim her su bana ağlamayı unutur
beni okuduğum her dört kuyu kitap
her dört kara leke
her dört deniz tembihle dizlerine oturtur..."
"(Seyyidhan KÖMÜRCÜ)"