"Parayla satın alamayacağın hiçbir şey yoktur." sözü kapitalist çağın ruhunu anlatıyor olabilir ama ruhunu bu çağa satmayı reddeden insanlar için bu sözün bir anlamı yoktur. Zira o insanlar bazı şeylerin kendi zatında kıymetli olduğunu ve asla bir fiyat, etiket, alışveriş konusu olamayacağını bilirler.
Sayfa 206
Farklı yazarları okuyoruz ki farklı dünyalara bir penceremiz olsun.
Sayfa 255
Mevlana Divan-ı Kebir'in ikinci beyitinde şöyle der: " Ben batanları sevmem sözünde, suretlerden arınış var. Gizli şeyleri gören gözlere her an senden suretler görünmede..."
Sayfa 163
Okur Takip Önerileri
İnsan, bilgisi ve muhakemesi ölçüsünde isabet de hata da edebilir. Her zaman bir hata payı vardır. Bu yüzden de bizim gelenekte kaleme alınan çoğu dinî, kelami, felsefi, tarihî, sosyolojik eserlerin son cümlesi Allahu a'lemdir, yani "Cenab-ı Hak en iyi bilendir."
Sayfa 145
Derinlik kazanmak sabır işidir, sebat ve metanet ister. Fikir işçiliği gerektirir. Fikrî namusuna sahip çıkmayı gerektirir. Fikir işçiliği ve düşünce namusu her tür akademik ünvanın ve sosyal medya statüsünün fevkinde bir makamdır. Bu bir farkındalık işidir. Farkında olmak yani, "furkan" sahibi olmak. İyiyi kötüden ayırt edebilmek. Neyin önce geldiğini anlamak. Neyin önemli olduğunu bilmek.
Sayfa 157
Rilke bir şiirinde diyor ki: Bırak her şey gelsin başına/ Güzellik de dehşet de/Sen yoluna devam et/ Ve bil ki hiçbir duygu nihai değildir.
Sayfa 130
Hep benden bir şey sarfedildi. Hiç bitmeyecek sandığım bir şey.
Ölenlerim bende hiç ölmediler.
Kendimi hiç tükenmeyecekmişcesine harcadım...
Çok mektup yazdım ve yaktım ; çok kez dolaştım yapay bir kentin caddelerinde birini arayarak. Parklardan, bulvarlardan geçtim. Her gün aynı yerden geçer diye geçtim. Yıllarca geçtim.
Bütün iş, öldükten sonra bile ülküyü yitirmemekte; nasıl, akşam uyurken sabah kalkıp sürüyü çobana götüreceksin, bunu biliyorsun çocukken, böyle bir ülkün var senin. Sen bundan bir fayda umuyorsun. Veya anne, baba korkusu ve sevgisiyle bunu yapıyorsun. Onun gibi ölürken de uyanış ülküsünü kaybetmemişsen, “diriliş”ten haberliysen, ta meydana çağrılacağın ana kadar, hep uyanacaksın, hep uyandırılacaksın. Hatta ölüm, bu çağrışın ilk anı, ilk pıhtısı, kabuğun ilk delinişi… İlk yargı türküsü. İlk fizikötesi çene.