Sabitlenmiş gönderi
Fakat, son sözü hep alınyazısı söyler.
Sayfa 62
karaca tekrar paylaştı.
- Kişinin cemali, sözünün güzelliğinde; ve kemali işinin doğruluğundadır.
Sayfa 116 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okuyor
İpi kopmuş bir tesbih gibi ortalığa döküldü o gün Muallâ, birden bire hakiki yaşına da geçti. Gülüşü artık bir rüzgârın içinden geçmedi, kendi darağacında sallandı da ölmedi, kalktı çörek yaptı.
Sayfa 54
Okur Takip Önerileri
Öyle aklına gelen her şeyi dilinin üstünde kaydırıp akıtma ortalığa.
Sayfa 44
karaca tekrar paylaştı.
Yakup'u çağırmayan toparlak dünya beni mi çağıracaktı, elbet çağırmayacaktı.
Zaten çağırmadı.
Ben de zaten ona meyletmedim, beni çağırsın diye hiç
kapısında durmadım. Kapısında durmamakla kalmayıp, bacasından da sarkmadım, ona bakıp eğilip bükülüp de kırılmadım.
Yakup'u çağırmayan toparlak dünya beni çağırmadı da, ben de az değildim, dönüp ona bakmadım.
Sayfa 37
Ölüm dünyanın söylediği en eski şarkıydı.
Sayfa 33
Hakikat rüzgârı ensende esiyorsa üşütmez, terlersin.
Sayfa 19
Fakat sonradan duruldu Leylâ
Tevekkülle huzuru buldu Leylâ
Ruhta kopan fırtınalar dindi
Gökten gönle bir sukünet indi
Anladı ki acı tatlı soğuk sıcak
Geçmiş ve gelecek ayrılmak ve kavuşmak
Hep aynı varoluşun dönüşümleri
Aydınlanışımları ve sönüşümleri
Öyle sermestem ki İdrâk etmezem dünyâ nedir
Ben kimim, saki olan kimdir, mey ü sahbâ nedir
Fuzulî
Aşk ile öyle sarhoş olmuşum ki artık bilmiyorum dünya nedir? Ve bilmiyorum, ben kimim; bana bu içkiyi sunan da kim; içki ve kadeh nedir?!..
Sayfa 89
Satırlarıma gözlerine iliştirenler, başkalarına hissettirmediklerini sandıkları acılarını benden gizleyemediklerini bilselerdi, acaba bana hangi duyguyla yaklaşırlardı?!
Sayfa 74
