Sömürgeciliğin bitmesinin en önemli alameti, Batı'nın artık bir bilgi kaynağı olmaktan çıkması ve sadece bilgi konusu hâline gelmesidir.
Kısaca ifade etmek gerekirse İslam toplumu tarih boyunca kendi yenileri ile yaşamıştır. Bugün yaygın olarak kullanıldığı haliyle söylenecek olursa, Müslümanlar hep kendi "modernitelerini" üreterek yaşamışlardır. Bugün de yine yapılacak olan şey, Müslümanların kendi modernitelerini oluşturmaları ve bu yolla yine ve yeniden bütün insanlığa, içine düştüğü nihilist ve tuğyan kültürden kurtularak, Cebab-ı Hakk'ın her bir insana doğarken verdiği özgürlükler içinde yaşama imkânını kazandırmak için çalışmaktır.
Sayfa 92 - Tire KitapKitabı okudu
Kant: "Öylesine davran ki, davranışının temelindeki ilke, tüm ussal varlıklar tarafından bir yasa olarak benimsesin."
Pinhan yayıncılıkKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hayatımdaki sorun üzerine ne kadar düşünsem o kadar şaşkınlığa uğratıyor beni. Dünyada bir yerim olsun istiyorum. Bir sanatta gelişeyim, kendi hesabıma yaşayayım istiyorum. Cesaretsizlik elimi kolumu bağlıyor. Aman Tanrım, yoksa gerçekten de imkânsıza mı oynuyorum? Bir meslek edinmek istiyorum ama elimden hiçbir iş gelmiyor. Hiçbir şey bilmiyorum. Korkunç bir şey bu.
Sayfa 136Kitabı okudu
Yaptım yaptım vazgeçtim, sonra yenilenmiş bir şevk ve istekle aynı mücadeleye hep geri döndüm.
Sayfa 66Kitabı okudu
Bütün dünyaya karşı savaş vermek teselli edicidir ama kendine karşı savaşmak dehşet vericidir.
Sayfa 144Kitabı okudu
İman bir mucizedir ve yine de kimse ondan dışlanamaz; çünkü insan yaşamı tümüyle tutkuda birleşir ve iman bir tutkudur.
Sayfa 92 - PinhanKitabı okudu
Fakat bir insan neden imanda kalmak istemesin, neden ara sıra iman sahibi olduğunu itiraf etmeye utananlar olduğunu duyuyoruz?
Sayfa 72 - PinhanKitabı okudu
Bu dünyadan İbrahim hakkındaki hikayeyi ezbere bilen sayısız insan nesli geldi geçti ama acaba hikaye kaçının uykusuna maloldu?
Sayfa 46 - PinhanKitabı okudu
Korkudan kaçmanın onlarca yolu vardır ama sadece sevgi korkudan güçlüdür.
Sayfa 46Kitabı okudu
Başkalarının acısına yüz çevirmeyi öğrendiğimiz gün, toplumumuzun mihenk taşı yerinden oynadı. Ötekini icat ettiğimizde, onunla aramıza kapanması güç bir mesafe koyduğumuzda, başkasının yoksulluğu ve çaresizliği bizde bir tiksinti hissi uyandırmaya başladığında, dünyamız yörüngesinden çıktı. Kollarımızı birbirimizin omzuna atıp ufku birlikte seyretmeyi, ekmeğimizi ve kederlerimizi bölüşmeyi bir geçmiş zaman sapkınlığı saydığımızda bir şeyler koptu gitti.
Sayfa 29Kitabı okudu