Gözyaşlarımızdan utanmamızın gereği yoktu; cünkü gözyaşları insanın cesaretlerinden en büyüğü olan, acı çekme cesaretine sahip olduğunun kanıtıdır.
Bir insanı tanımanın yolu onu sevmekten gecer, kimse bir insanı gercekten sevmediği sürece tanıyamaz kavrayamaz, sevginin anlamı insanı iyileştirir sevgi insanı iyileştiririr.
Hayatta caresiz bir durumla karsı karsıya kaldığımızda, bunda bir anlam bulacağımızı unutmamalıyız. İnsanın temel amacı haz almak veya acıdan kaçmak değil hayatında anlam bulmak olmalıdır. Acının bir anlamı olursa insan acıya razı olur.
Acı anlam bulmak için mutlaka gerekli değildir. Kaçınılmaz olduğunda onda bir anlam bulmak gerekir. Aksi halde gereksiz yere acı cekmek kahramanlık değil mazoşizmdir.
