Abdullah İLKUTLU
@abdullahilkutlu
Ben ki bugün her aşka yas tutan bir varlığım,
Evvelden bir mezardım şimdi bir mezarlığım.
178 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsanlara kendini beğendirmek ne kolaydır hey Allah. Biraz hak arar oldun muydu,tamam. Azıcık da cesurluk...
Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. Şu veya bu şekilde... Fakat daima ödersiniz... Hiçbir şey olmasa,bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz...
Bu daima böyledir. Hadiseler kendiliğinden unutulmaz. Onları unutturan,tesirlerini hafifleten,varsa kabahatlilerini affettiren daima öbür hadiselerdir.
Okur Takip Önerileri
Dinlemesini biliyorsun, ki bu mühim bir meziyettir. Hiçbir şeye yaramasa bile insanın boşluğunu örter,karşısındakiyle aynı seviyeye çıkarır.
Onur olmadan ayakta kalmış olmanın hiçbir önemi yoktur. Gözden düşmenin gölgesinde yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim.
İnsanın olduğu gibi görünmesi,kendisi olması,en vazgeçilmez özgürlüğüymüş meğer.
Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bir dünyada,
ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?
Canının bir parçasını, en değerli varlıklarından birini beklenmedik bir anda yitiriverince, yitirilenin geride bıraktığı karanlık boşluğun içine düşüveriyor insan. Oradan kurtuluncaya kadar da hiçbir şeyi görmüyor gözü...
Büyük acılarla yara almış insanlara,"Zaman her şeyin ilacıdır" lafı küfür gibi gelir.
Benimle neden uğraşıyorsunuz? Benden ne istiyorsunuz? Neden her şeyi,tam istemediğim sırada veriyorsunuz bana? Neden bu kadar bekletiyorsunuz? Neden bir şeyi elde etmenin anlamı kalmayıncaya kadar,onu vermemekte inat ediyorsunuz?
Çünkü sevmek,yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi.
Belki eski kafalı diyeceksiniz ama bir evde kadın yoksa,orası hiçbir zaman yuva olmuyordu galiba.
Gerçek yalnızlık,insanın yalnızca taklit yapmasını isteyen bütün bu insanların arasında yaşamasıdır.
Kimse görmek istemiyordu güzelliğin,zamanın siyah kadifesinde erimeye mahkum bir kar tanesi olduğunu.
Ademoğulları Havvakızları tuhaf mahluklardı. Kurtçuğa benzetsen alınır ipekböceğine benzetilmekten keyif duyarlardı. Böceklerden iğrenir ama parmaklarına uğurböceği konsa hayra alamet sayarlardı. Sıçanlardan tiksinir sincaplara bayılırlardı. Akbabaları itici kartalları heybetli bulurlardı. Sinekleri hor görür ateşböceklerine bayılırlardı. Bakır ve demire ehemmiyet vermez altına taparlardı. Ayaklarının altındaki taşlara dönüp bakmazken mücevherler için delirirlerdi.