Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Adile

Adile
@adilekeskin
derdi kendini kendine anlatabilmek olan biri
“Adalet yerini bulsun da isterse tüm dünya yerle bir olsun.”
Sayfa 43
Reklam
“Sen hep bir varoluş hissettiğini söylüyorsun, bense hep bir yokluk duyumsadım. Kaynağı olmayan mutlak bir sızı. Doktora neresinin ağrıdığını gösteremeyen ancak canı acıyan bir hasta gibiydim.”
“Hassas olmayan insanlar için yaşam daha kolay, düz bir çizgi üzerinde yaşayıp gidebiliyorlar daha az sorgulayarak. Ama hassas insanlar için her detay bir hüzün sebebi haline gelebiliyor. “

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kıyılarındayım işte...
“Yüksek sesle konuşan, asık suratlı bir kalabalık içinde bir sessizliği onarmaya çalışmaktan sindi üstüme, bu gül rengi acemilik. Bir kirlenmeden korunmak için susarak yaşadığım her şeyin bir yenilgi olduğunu çok sonra öğrendim. Benim, kıyısında bir saygıyla beklediğim olanak, başkalarının çiğneyip attığı bir sıradanlıktı. Herkesin gövdesiyle varolduğu yerde yüreğini öne süren ‘bir beyazdım, siyahlar arasında.’ Kimsenin başkasının gözünün içine bakmadığı, herkesin çoğalmak için aynasını yanında taşıdığı yankısız bir zamanda, insanları sulara bakmaya çağıran meczup, bir beşinci mevsim simyacısıydım, yanlışını sevip yenilgisini kutsayan. Evlerin perdesini çektiği yerde camlarını açarak soluk almaya çalıştım, çürümüş insan kokuları arasında. Sevginin ölümden, sabahın akşamdan farkı yoktu büyük çoğunluk için. Bir solgunluktan geliyorum, evet. Aşkı bitmiş bir ilişkinin kamburu, lambaları sönen bir evden sızan yalnızlığım. Dudağımdaki titreme içimde can çekişen gelecektir. Yüreğimin çok önceden gördüğü bir sonuçtur kirpiklerimdeki buğu... Kıyılarındayım işte tüm kirlenmişliğim, tüm arınmışlığımla.”
“Anılar biçim olarak değişmeyebilir, ama yıllar boyu önemlerinin vurgulanması onlara korkunç boyutlar kazandırabilir. Terk edilmenin yarattığı soğuğu, parmaklıkları ve yalnızlığı sık sık aklına getirirsen, her seferinde, içinin derinliklerinden, sana, ‘Görüyor musun? Gene de yaşam böyle işte,’ diyecektir bu deneyim.”
Sayfa 114 - Dr. Fried Deborah’a.Kitabı okudu
Reklam
Metafor
“Tulumdayken gözüne bir saç telinin girdiği oldu mu hiç?” diye sordu Deborah, zaman zaman gözüne bir saç teli ya da toz girdiğinde çektiği sıkıntılar gelmişti aklına. İnsan elini uzatamayınca, bu lanet olası küçük rahatsızlıklar dünyanın en büyük sorunu haline geliyordu. “Ben kendim gözümün içindeki saç teliyim.” dedi Helene sakin bir sesle, “sen de öylesin.”
Sayfa 117 - Deborah-HeleneKitabı okudu
"Sessizlik bunaltıyordu beni. Sessizliğin sessizliği de­ğildi bu. Bu benim kendi sessizliğimdi. Çok iyi biliyordum ki otomobiller gürültü yapıyordu. Nehirler de gürültü yapıyordu. Ama ben hiçbir şey duyamıyordum.”
“Yalan akardı bütün insanların yüzlerinden, dudaklarından. İğreti selamlar, içten pazarlıklı hatır sormalar, sahte gülüşler yalnızlığımı büyüttükçe büyütür, beni karanlığın en koyusuna iterdi. Günlerce bir dost yüzüne hasret kaldığım olurdu.”
“Benim hayatımın amacı ne ve onunla ne halt edeceğim? Bilmiyorum ve korkuyorum. Asla istediğim bütün kitapları okuyamayacağım; olmak istediğim bütün insanlar olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım. Kendimi istediğim bütün becerileri edinecek kadar eğitemeyeceğim. Bunları neden istiyorum? Hayatımda mümkün olan zihinsel ve fiziksel tecrübelerin tüm renklerini, tonlarını ve çeşitlerini tatmak, hissetmek istiyorum. Ve korkunç derecede sınırlıyım.”
“Istırabın kendisi o kadar kötü değildir; asıl acıyı veren şey, ıstırap çekmenin kişinin zoruna gitmesidir.” Allen Ginsberg
Sayfa 23 - DiyojenKitabı okudu
Reklam
“...Sonra bu Nihat neler yumurtluyor? Onun her saçmalığını bilirdim ama, büyüklük delisi olduğunu şimdi öğreniyorum. Dünyaya hükmetmeye hazırlanıyormuş. Dünya kim?.. Benden başka dünya var mı? Herkesin bir tek dünyası vardır, o da kendisi...”
Sayfa 147 - ÖmerKitabı okudu
Geri122
341 öğeden 331 ile 341 arasındakiler gösteriliyor.