Ne zaman bir kitap açıp okusan bir ağaç gülümser ölümden sonra yaşam olduğunu bilen.
Sayfa 219Kitabı okudu
Yolculuk anlatan bir romanda, roman kahramanının yorulup yaslandığı bir ağaç olarak sürmek istiyorum yaşamımı.
Böyle zamanlarda ölmemek veya yıldırım düşen bir ağaç gibi yere yığılmamak için, insan güm güm çarpan kalbiyle o anlara tahammül gösteriyor.
Bir ağaç kesildiğinde ve çıplak, ölümcül yarasını güneşe gösterdiğinde, gövdesinden geriye kalan o ak kütüğünden, o mezar taşından tüm tarihi okunabilir: Yaş halkaları ve yumrularında birebir yazılıdır tüm mücadeleler, tüm acılar, tüm hastalıklar, tüm mutluluk ve serpilişler, kurak yıllar, bereketli yıllar, savuşturulmuş saldırılar, atlatılmış fırtınalar. Ve her köylü çocuğu bilir en sık yaş halkalarının en sert, en iyi odunda olduğunu, dağların tepelerinde, her daim tehlike altında en yok edilemez, en güçlü, en mükemmel ağaçların büyüdüğünü.
Deli eder insanı bu dünya;
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku.
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç
Sayfa 70Kitabı okuyor
Fakirler ağaç altında 50 gram zeytin yerken, zenginler para, para, para diye
birbirlerini yesinler.
her deniz bir martı, her ömür bir tufan, her rüya bir uyku, her nota bir şarkı, her mezar bir ölüm, her ağaç bir kök, her dağ bir duman, her güneş doğacak bir kuytuluk bulur ya kendine, bulur ya; ben
senden
başka
sen
bulamam
Çiçekleri döküldü diye,
Vazgeçen ağaç gördün mü hiç?
"Sende vazgeçme"...
Sen en son ne zaman vazgeçtin?
Sıcak bir kurşun beynimde,
Bir ağaç dibinde yatsam...
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
