Uzaklaşan arkadaşını gözleriyle takip ederken; "Memlekette bütün olup bitenleri, kavgaları, başarıyı, yenilgiyi, hatta ölümü bütün gerçekliği ile kendi içinde yaşıyor, bu yüzden fazla yıpranıyor." diye geçirdi içinden.
"Akıl işte... akıl..." Kafasına vuruyordu. "Bize yiğitlikten önce akıl gerekirmiş; akılsız yiğitlik, eşeklikten betermiş...
Anladık ama geç anladık, geç bre..."
"Bizlere yapacağımız çalışmaları planlayabilmek için herhangi bir girişimde bulunmamızın gerekliliği öğretilmediğinden dolayı bir can simidi kullanarak yüzme öğretilip denize atılan insanlara benziyoruz."