Kızlar görürüm, güzel olmaya güzeldirler...
Ancak kimi akşamlar bir eğlenceden eve döndüler mi, aynada yüzleri pörsümüş, şişmiş, herkes tarafından yeterince görülmüş ve artık taşınacak yanı kalmamış gibi gelir kendilerine.
Çünkü bizler karda ağaç gövdeleri gibiyiz. Görünürde hemen toprak üzerinde bulunur gövdeler ve ufak bir yüklenişte onları yerinden söküp atmamak için ortada bir neden yok sanılır
Ama hayır! Olacak şey değildir bu; çünkü gövdeler yere sımsıkı yapışmıştır. Ama bu da yalnız görünürde böyledir.
Güneydeki o kente varmaktı amacım; öyle bir kent ki, köyde kendisiyle ilgili olarak şöyle konuşuluyordu:
"Hani ne insan şu oradakiler! Düşünsenize, hiç uyudukları yok."
"Neden?"
"Yorulmuyorlar da ondan."
"Neden yorulmuyorlar?"
"Çünkü aptal hepsi."
"Aptallar yorulmaz mı?"
Aptallar yorulur mu hiç!"