aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum
benim yağmurumda gezinemezsin
üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını uykularımı
uyusan nasıl korkarsın
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
aysel git başımdan ben sana göre
değilim
benim için
Belkide küçük bir umuttu benimkisi
Yıllar sonra yeniden sevebilme hissi
Duygularımın yoğunlaştığı aşk belirtisi
Tekrardan birine hoş geldin diyebilme cesareti
Mutluluğun adresine gidiyorum
Huzur bulduğum kalbe
Aşk dolu yüreğe
Benimle bir ömür yaşayacak gerçek sevene
O duyguyu hissettiğin anda
Kopar içinde bir fırtına
Şarkılar söylersin yana yakıla
Şiirler yazarsın mutluluk adına
Son sözü söylersin yürekten
Seni seviyorum anlasana…
(ÖNER AKÇA)
Ben bir aziz değilim, hele gündüz değilim
Attığı her adımda siyah bir iz bırakan
Bir yanında ürküten bir baldıran gövdesi
Bir yanında kederi özümleyen bir lâle
Merhamet sahrasının uyuyan gecesiyim
Bırak da, böyle bitsin bu günahkâr serüven
Bırak da kurtarayım bu emânet sarayı
Yeter, intiharınla oyduğun yüreğimi
Umutsuz şarkılarla avutulduğum
Anlasana, herkes birbirinin katili. Ama sorsan, herkes Çobanyıldızı, herkes incitildi, herkes aldatıldı. Peki o zaman inciten kim, kim kırdı bunca insanı?
İnsanlar da içlerinin karanlığını, ruhunu emdikleri başka insanların aydınlığıyla besliyor. Anlasana, herkes birbirinin katili. Ama sorsan, herkes Çobanyıldızı, herkes incitildi, herkes aldatıldı. Peki o zaman inciten kim, kim kırdı bunca insanı ?
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
İçimde bir ümit var
Bir girdaptayım
Ucu bucağı görünmüyor
Ve bu içimdeki boşluk
Her adımında daha da büyüyor
Boşluk ki ne boşluk!
Tut korkak ellerimden
Çıkar beni attığın girdaptan
Korkuyorum anlasana!