Hemen hemen herşeyi eğlence olarak gören bizler, Kızıl Göz karılarını döverken hiç gülmezdik.
Sayfa 75
Bunun sonucunda ben, utancımı delik cebime koyup Pyotr Petroviç'e gittim...
Sayfa 116
Evdeki bibloyu, hoşnutsuzlukla hatırlıyor insan. Düşünüyor, düşünüyor: Ne güzel olurdu şimdi evde olmak!
Sayfa 46
Okur Takip Önerileri
Bana birşey öğretmezlerdi, ben de mutluydum bu yüzden...
Sayfa 44
Sonra çevreme bakındım, herşey her zamanki gibiydi... Gri ve koyu renkli...
Sayfa 31
Dışardan bu kadar gizlenen Konya, içinden de böyle kıskançtır. Sağlam ruhlu kendi başına yaşamaktan hoşlanan, dışarıdan gösterişsiz, içten zengin Orta Anadolu insanına benzer
Sayfa 65
