Evet, aşk neydi? Güllerin arasından esen bir rüzgâr, yok yok kandaki sarı fosforlaşma. Aşk yaşlıların kalbini bile yerinden hoplatan cehennem ateşi sıcaklığında bir müzik, akşam çökerken kocaman açan bir papatya ve bir dokunuşta, bir nefeste kapanan anemon çiçeğiydi.
Aşk böyleydi işte.
Sayfa 31Kitabı okudu
seni gördüm,âh ne görüştü o, âh!
ne yaralayıcı,ne incitici
şüphe yok, unutmuşsun o yemini
madem öyle , benimle işin neydi?
nasıl bir aşktır bu gönlümdeki
ne bekleyebilrim bu aşktan ben
kaçıyorsun benden yine
seni arzulayarak boş yere uğraşıyorum ben
Kader eğer ayırmışsa beni senden
çözerim kaderim düğününü, ne var bunda
korkmuyor ki bu aşk sonunda
dünyayla arama bir perde çekecek topraktan
benim sessiz , gözlerden uzak köşemi
hatıralarla doldurdum sen
şiirim duygularımın alevidir
sen şair ettin beni sen
Sayfa 50Kitabı okuyor
Sevmek neydi
Sevmek için dokunmak mı lazım? İnsan dokunmadan sevemez mi? Sevmek için illa yanında mi olması mı gerek? Uzaktan bile sesi yüreğini heyecanlandırıyorsa aşk olamaz mı? Sevmek nedir biliyor musunuz? Sevmek göz rengine şiir yazmaktır. Sevmek bir gülüşüne dünyaları vermektir. Sevmek saçının telini kitabının arasında saklamaktır. Sevmek ilk ona günaydın diyip geceyi onun mesajıyla bitirmektir. Sevmek o üzülse bütün yağmurların üstüne yağmasını istemektir. Sevmek güneşin ışığında onu hissetmektir. Sevmek ne olursa olsun onunla kurulan hayalleri yıkmamaktır. Sevmek onunla çocuk olmaktır. Sevmek onunla konuşmak için bahane değil zaman yaratmaktır. Sevmek en güzel şarkıları onunla dinlemektir. Sevmek onu yüreğinde hissetmektir. Unutmayın sevmek engel değildir mesafelere. Engel olan şey gösterilmeyen hissedilmeyen sevgidir. Ne diyor Turgut uyar:Gizlenen, gösterilmeyen,hisstettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde.Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem.
Elif SEVİL 🦋
Evet, neydi aşk? Güllerin arasında esen bir rüzgar, hayır, kanda bir sarı fosforlaşma..
Sayfa 47Kitabı okudu
Sahi sevmek neydi?
Tüm yüreğiyle kalbini verebilmek
Peki ya aşk neydi?
Siz, saatleri yaşadınız. Zamantaşlarını. Niceldir saatler. Adsızdırlar. Renklerini, kokularını kişiselliklerden alırlar.
Aylar birbirinin içinden yürüyebilir. Ağustosta bile Marta gönderme vardır. Yine de gönderme mevsim mantığıyla sınırlıdır.
Günlerse bambaşka. Bir günün öbürünün önüne geçmesine izin yok. Günün gizi hem kişiselliğimizde, hem de
