Hakikat yaralar, yalan ise öldürür.
Okur Takip Önerileri
Hayatın zorlukları ve insanın yıkıcılığı karşısında Allah'a sığınır, dost bildiklerimiz ise teselli ararız.
Sen iyiliği savunmasız sanırsın. Onun koruyucusu Allah'tır.
Susmak, insanın kendisini teslim etmesidir.
Büyük harfle başlayan isimler de unutuluyor.
Konuşmak hepten zehir.
Her şey eninde sonunda sessizdir.
Uyandık, şayet uyuduysak.
Eve dönüyorum, evsizliğime.
Yorgunluk şeytanın karşı savaşır.
Ben yıkıldıkça şehir büyüyor.
Her neyi dilersek burada olmaz.
Mümin, inandığı din dahil, kimseye ve hiçbir şeye yük olmak istemez.
Dünya ne kokuyor?
..Bir incelik gösterin, incinmesin yüreğim.
..'sen yabancı değilsin' cümlesi, 'sana haksızlık edebiliriz' anlamına da gelebiliyor.
Derya benim katremdir/ Zerreler umman bana
Dostlukta sebat edenler, kardeşliğe sadakat gösterenler, dürüst ve düzgün olanlar, vefa bahsini önemseyenler, dünya yolculuğu sırasında hiçbir zaman kendilerini yalnız hissetmezken. Yolun sonunda, mükafat olarak 'iki cihan kardeşliği' vardır.
Mekanımız piyasadır. İnsanlar dost değildir. Hayatta hiç kimsenin akrabası kalmamıştır. İnsan kılığında gördüklerimizin hepsi müşteridirler.
Öğrenmek zekanın, yapmak ahlakın işidir.
Kendi başına bir şeyler başaramazsan, başkalarıyla da ise yaramazsın.
Arayan, fakat bulmaya niyeti olmayan insanlar haline geldik. Sanki birbirimizi anlamaya değil, anlamamaya çalışıyoruz.
Türk hayatı, islam hayatıdır. Biz, milli varlığımız başta olmak üzere, her şeyimizi islam' a borçluyuz.
Yalnızlıktan kurtuluşumuz, bir bakıma modern insan olmaktan kurtuluşumuz sayılır.
İnsanlar, ölümü hayatlarından çıkarmak için ne gerekiyorsa yapmaktadır.
Hayat tasarruf edilemez; sarf veya israf edilir.
Dostluk, uzun ve zorlu bir yolculuktur. Dürüstlük ve fedakârlık gerektirir.
İnsanlara güven veriyorsanız, siz de insanlara güvenebilirsiniz.
Dünya müminin gurbetidir.
Ben güzel adamların yalnızlıktan ölmeyeceğini bilirim.
Dert, insana inince derman olur.
Sabit kalınız, ayrılıp dağılmayınız.
İnsanların yerini bulması zordur, fakat Hak, her daim yerini bulur.
Değil mi? Dünyayı kurtarmak istiyorsan, önce dünyanın 'ağırlıklarından' kurtulmalısın.
Kızgın ve kırgın. İki kardeş gibi, gözleri birbirine benziyor bu sözcüklerin.
İnsan, zor sanattır.
Dostluk, aşktan bile daha saf bir histir.
Kimi insanlar ise bir başlarına olmalarına, yalnız durmalarına rağmen herkesten çokturlar.
Dostluğu kullanmamak, saygı uyandıran ve erdem gerektiren bir davranıştır.
Rabbimiz vefadan yolumuzu ayırmasın.
Maskaralık yaptığın sürece seni alkışlarla, ciddi bir şey yaptığında kimse suratına bakmaz,yolunu ona göre seç.
Sadece âkil insanlara değil, adil ve asil insanlara da ihtiyacımız var. Çünkü en büyük eser, bir duruşa sahip olmaktır.
Ben gurbette değilim/ Gurbet benim içimde.
İnsan, taştan pek, gülden nazıktir.
Görünce mutlu olduğumuz insanlar vardır, Allah o insanların sayısını arttırsın.
..titizlik ahlakın ta kendisidir..
Kendisini saklamayı erdem bilen bir eğitimden geldiğini...
..dikkat, bütün bir medeniyettir.
Dikkatimin yitip gitmekte olan, sönmekte olan, ölmekte olana yönelik olduğunu görüyorum.
Fenalık, insana ve dünyaya apaçık bir mühür gibi vuruldu. Bu mührü okunaklı bulup bulmamak, yazılı olanı söküp sökememek bizim meselemiz.
Dünyanın ve insanın fâni olduğu hakikatini unutmayan ve unutturmayın bir hayat tecrübemiz olmuştu bir zamanlar.
Şu dünyada insan olmaktan başka birvazifemiz yok.
İyiliğe nezaketin, bilgiye üslubun, imana muhabbetin, dindarlığa görünün eşlik etmesi beklenir. Bütün bunlar 'edep' dediğimiz harç cümlesindeki.
İnsan bazen kendisini görmeye gider.
Kanaat, izzetin cevherler.
Hep alan, hiç vermeyen insanların arasında yaşıyoruz.
Edep, teselli, basiret, nûr, sekîne, âriflerin kalbi durağı gibi.