Nisa Nur
@atlantistenbirokur
Bizler ki aynı kitaba baş eğmiş insanlarız. Bizden alâ akraba mı olur?
Öğrenci
Lise
17 Şubat
12 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
312 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
" İnsanların hakkımda söyledikleri beni ben yapmaz .."
"Beni kendim yapan tek şey burada. " Elini yavaşça şakağına koydu.
"Ve burada.." Kalbine dokunuyordu.
Sayfa 132 - EmirKitabı okudu
“İnsanlar nedense daha ziyade ne bulacaklarını tahmin ettikleri şeyleri araştırmayı tercih ediyorlar. Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır.”
Sayfa 47Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ben ona geç kalmış olduğumu hissederken, vaktin dolduğunu nasıl düşünebilirdi ..?
Sayfa 289 - EmirKitabı okudu
"Gece... benimle aynı yatak odasının tavanına bakar, ne bileyim, arada sırada koltukta uyuya kalırsam, kalk yerine yat, der misin? Benimle bir ömür yaşar mısın? Hayatımın bütün gecelerini maviye boyarmısın Gece?
Eğer müsaitsen evlenebilir miyiz?"
Sayfa 354Kitabı okudu
"Bazen insanlar seni hayal kırıklığına uğratabilir." Yaşlarla parlayan gözünü Bana çevirdi.
"İnsanlar beni her zaman hayal kırıklığına uğratıyor."
Sayfa 319 - GeceKitabı okudu
"Güzelim, uyan." Gözlerini yavaşça aralarken yüzünde hafif bir tebessüm oluştu.
"Neredeyse beni güzel olduğuma inandıracaktın." Fısıltısı bütün vücuduma huzuru armağan ederken, parmaklarım tembelce yüzünü okşadı.
"Sen gördüğüm en güzel şeysin"
Sayfa 309 - EmirKitabı okudu
"Görüyor musun?" Dedi. Ona baktım. "Böyle izbe, karanlık bir yer, şu denizin ortasına çıkıyor. Akla hayale sığmayan bir şey..."
Elâlarını yeşillerime çevirdi. "Benim karanlığım da böyle işte, sonu sana çıkıyor."
Sayfa 199 - EmirKitabı okudu
Kim olursanız olun bazen küçük bir çocuk gibi saklanmak ve yok olduğunuzu zannetmek istersiniz.
Sayfa 134 - GeceKitabı okudu
"Burada uyusak olur mu?" Diye sordum ıssız parka şöyle bir bakıp.
"Efsun abla meraktan ölür, evdekiler defalarca bizi arar, muhtemelen bir daha geç saatlerde dışarı çıkmanı istemezler..." derin bir nefes aldı ve gülümsedi. "Ama olur."
Sayfa 135 - GeceKitabı okudu
Çıplaktım. Hislerim çıplaktı ve öylece ortadaydım. Beni görüyordu. Giyinmek ona karşı kendimi saklamak istedim. Ancak bu mümkün değildi. Keske zavallı bedenim soyunmuş olsaydı, onu örtebilirdim. Ruhum çırılçıplaktı! Ruhumu ondan nasıl gizleyecektim? Yaralarımı görmüştü, acılarımı tanıyordu. Ondan nasıl kaçacaktım?
Sayfa 133 - GeceKitabı okudu
%7 (78/1061)
