Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Rabia Özdemir

Rabia Özdemir
@avriljb
Işıkları kapat! Aydınlık hayelleri kısıtlamasın. Özgürce dolaşsın kelimeler etrafımda.
Ayrı olsak da aynı gökyüzüne bakıyor olacağız.
Sayfa 422Kitabı okudu
Reklam
"Evet". Beni rahatsız eden düşünceleri bir kenara itip na dokundum. İşin doğrusu on sürekli dokunuyor, gerçekten burada olduğuna emin olmak olmak istiyordum. Sanırım o da aynısını yapıyordu. Ama başından beri hep dokunmasını seven bir tipti ve bu özelliğine bayılıyordum. Daha fazlasını istiyordum. Sadece Deamon'la yapabileceğim bir şekilde, kendimi onda kaybetmek için müthiş bir istek duyuyordum. Parmağımın ucunu alt dudağımda gezdirdim. Çenesinde bir adale seyirdi, gözleri parladı. Kalbin küçük bir parende attı. Deamon o güzel gözlerini kapadı, yüzü gerildi. Elimi geri, çekmeye başladım. Bileğime yapıştı "Yapma." "Özür dilerim sadece .. "gerisini getiremedim nasıl bir açıklama yapacağımdan emin değildim çünkü. Yüzünde çarpık bir gülümseme belirdi. "Ben maşa çıkabilirim. Ya sen?" "Ben de". Pek değil diye itiraf ettim kendi kendime. Onun üstüne atlamak istiyordum. Onu istiyordum.. Fakat içinde bulunduğumuz durumda böyle muzır eğlenceler yakışık almazdı ve teşhirciliğe de soyunmak istemiyordum. O yüzden yapabileceğim en iyi şeyi yapıp parmaklarımı parmaklarına doladım. "Burada olduğuna hem seviniyorum hem de seviniyorum diye kendime kızıyorum ". "Kızma" Gözlerini açtı, göz bebekleri pırlantalar misali parlıyordu. "Hem başka bir yerde olamak istemiyorum ki ben."
Sayfa 141Kitabı okudu
"Dört milyon yıl öncesinden kalma bir ışık görmek ister misin?"dedi,sonra cevap vermesini beklemeden "Tamam yüzünü doğuya dön "dedi.Ona doğru uzattığı parmağını çevirdi."Dürbünü eline al ve ufuktaki ağaçların gökyüzüyle oluşturduğu çizgiye bak.Şimdi dürbünü yukarıya doğru kaldır..."Mary-Lynnette tıpkı bir eğitim çavuşu gibi ardı ardına verdiği talimatlarla onu yönlendirmeye devam etti."Şimdi...Etrafta hafifi bulanık bulanık parlak bir cisim görüyor musun?" "Ee,evet." "İşte o Andomeda yani başka bir galaksi.Ama eğer onu teleskopla görmeye çalışsaydın bu kadar kolay başaramazdın.Teleskopla bakmak,gökyüzüne bir kamışla bakmak gibidir.Sahip olduğun bakış açısı işte o kadar dar olur." "Tamam tamam ne demek istediğini anladım" dedi Ash.Dürbünü gözlerinden ayırarak eline indirdi."Baksan yıldızları izlemeye bir dakika ara verebilir miyiz?Seninle konuşmak istiyor..." "Bizim galaksimizin merkezini görmek ister misin?diye araya girdi Mery-Lynnette "Güneye doğru dön." Yüzünü o tarafa dönmesi için ona fiziksel temas dışında her şeyi yaptı .Ash'a dokunmayı göze alamıyordu.Bedeni o sırada zaten yeterince adrenalinle doluydu.Birde on dokunursa durum kontrolden çıkabilir ve Mary-Lynette birden havaya fırlayabilirdi.
Sayfa 313Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Bu güç değil zayıflık", dedi damon ayağa kalkarak. "Dünyaya inmiş bir cehennem. Daha kötü bir şey olamaz" "Olamaz mı? Babam gibi ölmeyi mi tercih ediyorsun", inanamayarak başımı iki yana salladım. "İkinci bir fırsatın var" "Bu fırsatı hiç istemedim. Tek istediğim Ketherina'di. O da yok artık. Öldür beni bitsin bu iş. "Damon bana sivri uçlu bir dal parçası verdi. "Al şunu" dedi kollarını açarak. Kalbine alacağı tek darbeyle istediğine kavuşabilirdi.
Sayfa 222Kitabı okudu
Ketherine yanıma çöküp elbisesinin etek ucuyla başımı sildi. Dudaklarını yaladığını sonra ağzını sıkı sıkı kapattığını gördüm. 'Yaralanmışsın, 'dedi usulca. Yarama bastırmayı sürdürüyordu. Geri çekilmeye çalıştım ama omzumdan tutup durdurdu. 'Merak etme. Unuttun mu ? Kalbimin sahibi sensin.' dedi Ketherine, gözlerimin içine bakarak. Hiçbir şey söylemeden başımı salladım. Ölüm gelecekse, bir an önce olmasını umuyordum. Ketherine aklımı okumuş gibi dişlerini gösterince, gözlerimi kapatıp boynumda hissedeceğim acıyı bekledim.
Sayfa 132Kitabı okudu
Reklam
İnan bunu hiç istemiyorum. Ama senin mutlu olmanı istiyorum. Söz ver, mutlu olmanın bir yolunu bulacaksın.
Sayfa 257Kitabı okudu