Perizat... Benim için bu hayatta bundan sonra anlamı olacak isimlerin en başında gelecek.
Bu dünyaya sanki sevdiği kollarında ölsün diye tekrar tekrar gelen, bir hayatı çok güzel olup diğer hayatında babası tarafından yetimhaneye bırakılmış bir küçük kız çocuğu ki olayın sonradan bambaşka bir boyutu olduğunu öğreneceğiz. Küçük yaşta istismara uğramış ve bastırılmış bütün çocuklar için sesini çıkartıp avukat olan ve bize kitapta bunu o cümlelerle çok güzel hissettiren Perizat. Sevdiği denizci olan ve ondan ayrı kalma korkusunu her daim yaşamak zorunda kalıyor. İki hayatının arasında sıkışıp kalıyor ne geçmişine dönebiliyor ne geleceğine bakabiliyor. Kalt düğümü. Bu düğüm tam Perizat'ın hayatına uygun. Böyle bitmemesi gerektiğini hissettim. Harun'dan nefret ediyorum her türlü nefret ediyorum. Kitabın sonunda kendimi tutamayıp ağladım ve kitabın yazarı canım hocam olduğu için ona biraz sitem mesajları atmış olabilirim onun için de çok özür diliyorum ama asla kendimi tutamadım. Sanki ben de Perizat'la beraber geçmişle geleceğin karmaşasını çözmeye çalışıyordum. Sanki benim içimde de sıkışıp kalmış anılarım vardı. Mükemmel bir kitaptı benim için her açıdan mükemmel bir kitaptı. Unutup baştan tekrar tekrar okumak istediğim bi kitap benim için.
