Begüm Arya
@bbegumaryaa
bir gün herkes aşağıdan bakacak çiçeklere.
İstanbul
71 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan nasıl alışırdı ki birinin elini tutarken ruhunun savrulup bedeninden çıkıp geri yerine yerleşmesine ? Ömür boyu aynı şeyi hissederse o insan ölürdü.
Her seferinde yanlış bir zamanda birbirine dönen çarklar gibiydik. Asla birbirimize olmuyorduk. Ve asla da olmayacaktık.
...
Çarklar tam zamanında tekrar dönmeye başlamıştı. Her şey yerli yerine oturmuştu. Saat tıkır tıkır işliyordu. Artık sadece günde iki kez doğruyu göstermekle kalmıyor, her saniye, her salise doğru hissettiriyordu.
Ben değerliydim, erkeksiz, aşksız, bekâr ve çocuksuz da değerliydim. Ben sevdiğim işi yaptığım, ürettiğim ve bu şekilde ayakta durabildiğim için değerliydim
...Üç yapraklı yoncanın dördüncü yaprağına ihtiyacı yoktu. Çünkü hayat böyleydi. İnsan kendi şansını kendi yaratırmış. Bunu bilememiştim ve hep oturduğum yerden bir şeylerin olmasını beklemiştim. Şimdi hiçbir şeyi beklememe gerek olmadığını, bir şeyi istiyorsam kalkıp yola koyulmam gerektiğini biliyordum.
Okur Takip Önerileri
Oysa çocukluğumu geçirdiğim sokaktı burası benim. Sığamadığım, her köşesini ezbere bildiğim, bazen sıkıldığım bunaldığım bazen de huzur bulduğum yerdi.
Ne hissettiğimi bilmiyordum ama gitmesin istiyordum. Sanırım o bana ne kadar tutunuyorsa ben de ona o kadar tutunuyordum. Ben de yalnızlığımdan, şanssızlığımdan ona sığınmamış mıydım ?
Ve biz birbirimize söz verdik mi tutardık, hayatımızda sözlerini tutmadan çekip giden tüm insanlar inat.
Bütün o masallar bizi asla gerçek olmayan, yaşayamayacağımız bir hayata hazırlamıyor muydu ?
Sayfa 135Kitabı okudu
Ne olmuştu da, "seninle dünyanın her yerine gelirim," diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı. Nerelere gidiyordu? Gelirken getirdiği bakışlar ne dalgaydı? Hangisi Müzeyyen'di? Ya da Müzeyyen kimdi? İlk tanıdığım kimdi, şimdiki kim?
Sayfa 22Kitabı okudu
Birinin canını yakmıştım, şimdi başka birini iyileştirerek bunu telafi etmek istiyordum.
Sayfa 96Kitabı okudu
İnsan davranışlarını hırsları belirler.
Sayfa 128Kitabı okudu
Önemli olan gözlerdi Dünya'da. Gözleri görünce karşınızdaki kişiyi, içindeki hayatı görmüş oluyordunuz.
Sayfa 167Kitabı okudu
Kimi zaman acıyı sadece hissetmek bile onu durdurmaya yeterdi.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bizim gibi küçük mahluklar bu enginliğe yalnızca sevgiyle katlanabilir. - Carl Sagan
Hepimiz yalnızlığını çektiğimizi bilmediğimiz bir şey yüzünden yalnızız. - David Foster Wallace
Dünyaya küçücük eller, küçücük ayaklar ve sonsuz bir mutlulukla geliyordunuz ve ellerinizle ayaklarınız giderek büyürken mutluluğunuz yavaş yavaş buharlaşıyordu. Ergenlik yıllarınızı geride bıraktıktan sonra mutluluk elinizden kayıp gidebilecek bir şeye dönüşüyor ve kayıp gitmeye başlar başlamaz kütle kazanıyordu. Sanki kayıp gidebileceği bilgisi, ellerinizle ayaklarınız artık ne kadar büyük olursa olsun, onu tutmanızı daha da zorlaştırıyordu.
Sayfa 116Kitabı okudu