Betül A.
@betulakca
Dünyada her şeyi bir gün acı ile kaybetmek için kazanırız.
Ordu
16 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Düşünüyorum da içsel yuvamız kaç metrekaredir? Kaç balkonu vardır mesela? Kuzey cephesi midir? Güney mi? Depreme, sele ne kadar dayanıklıdır? Sahi, hiç tadilat görmüş müdür?
Farkında olalım ya da olmayalım içimizdeki tadilat hiç bitmez. Bitimsiz bir içsel dönüşüm...Sürekli yeni baştan...Taşınmalar ve yerleşmelerle sınanan...
Sayfa 60Kitabı okuyor
İnsan sadece evlerden taşınmaz, insanlardan da taşınır. Her taşınışta bir şeyler kaybeder ve kendisine yeni şeyler ekler. Ancak bir yere gerçekten yerleştiyseniz oradan taşınabilirsiniz, tıpkı birisiyle gerçekten birleştiyseniz ayrılabileceğiniz gibi.
Sayfa 59Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
''Aile'', ilkokul hayat bilgisi kitaplarında resmedildiği gibi sıcak bir yuva mıdır? Yoksa zaman zaman ilişkisizliğin ve iletişimsizliğin içimize işletildiği yer midir?
Sayfa 31Kitabı okuyor
Yara yarayı çağırır çoğu zaman. Yara yarayı sever, bazen de yaralıyı...
Sayfa 29Kitabı okuyor
Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.
Edip Cansever
Anne babamıza hayatı dar ettiğimizde, kendimiz için bir hayat yaratırız.
Thomas Bernhard
Çocukluğa İnmek
İnsanın ağrıyan, sızlayan yeri neresiyse -bu bir tırnağın ucu bile olabilir- orası bedenin merkeziymiş gibi hissedebilir. Varoluşun sızlayan yeri de hep çocukluktur sanki. Kişinin hayat evreleri içinde en fazla aksayan, su toplayan, kuruyan ve hatta kanayan yeri.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Yaşamın, bütün yaşadıklarını yitirip, yeniden kazanmanın süreci olacak
- hep yeniden yitirip,
hep yeniden kazanmanın süreci...
De ki İşte 
Oruç Aruoba
Karşılaşmalardan muazzam hikayeler çıkar ama yeniden karşılaşmalardan sanırım hep uzun yol hikayeleri çıkıyor.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Hayatımız karşılaşmalarla ve teğet geçişlerle örülü... Bir insanla karşılaşma, bir kitapla, filmle, şehirle... Ya da bir duyguyla, imgeyle, mekanla karşılaşma... Ufağı büyüğü yok bunun, canlısı cansızı yok. Tesadüf deyip geçemeyiz karşılaşmalara, elbette kader deyip de geçemeyiz. Hayat dönüşüyorsa burada hep karşılaşmaların payı var. Ve bu karşılaşmalara ne kadar açık olup olmadığımızın... Karşılaşmalara izin vermek, meraka, deyime, maceraya da izin vermek demek.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Karşılaşmaların, Iskalamaların Oyunu
Zaman zaman kendi kendime oynadığım bir oyun var; bu değil de o kararı alsaydım, hayatımda neler değişirdi? Bu şehirde değil de diğerinde yaşasaydım, benden nasıl bir ben çıkardı? Hayatımın şu evresinde onunla karşılaşsaydım, yolum nereye evrilirdi? Tam o yaşta bu kitabı okusaydım... O gün vapura değil de taksiye binseydim...
Bu oyunu oynamaktan tuhaf bir haz duyduğumu itiraf etmem gerek. Bu oyun aslında karşılaşmaların, ıskalamaların oyunu. Nereye baksam başka bir şenlik, başka bir eksiliş; başka bir seçim, başka bir vazgeçiş...
Sayfa 11Kitabı okuyor
