Betül A.

Betül A.
@betulakca
Dünyada her şeyi bir gün acı ile kaybetmek için kazanırız.
Düşünüyorum da içsel yuvamız kaç metrekaredir? Kaç balkonu vardır mesela? Kuzey cephesi midir? Güney mi? Depreme, sele ne kadar dayanıklıdır? Sahi, hiç tadilat görmüş müdür? Farkında olalım ya da olmayalım içimizdeki tadilat hiç bitmez. Bitimsiz bir içsel dönüşüm...Sürekli yeni baştan...Taşınmalar ve yerleşmelerle sınanan...
Reklam
İnsan sadece evlerden taşınmaz, insanlardan da taşınır. Her taşınışta bir şeyler kaybeder ve kendisine yeni şeyler ekler. Ancak bir yere gerçekten yerleştiyseniz oradan taşınabilirsiniz, tıpkı birisiyle gerçekten birleştiyseniz ayrılabileceğiniz gibi.
''Aile'', ilkokul hayat bilgisi kitaplarında resmedildiği gibi sıcak bir yuva mıdır? Yoksa zaman zaman ilişkisizliğin ve iletişimsizliğin içimize işletildiği yer midir?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yara yarayı çağırır çoğu zaman. Yara yarayı sever, bazen de yaralıyı...
Çocukluğa İnmek
İnsanın ağrıyan, sızlayan yeri neresiyse -bu bir tırnağın ucu bile olabilir- orası bedenin merkeziymiş gibi hissedebilir. Varoluşun sızlayan yeri de hep çocukluktur sanki. Kişinin hayat evreleri içinde en fazla aksayan, su toplayan, kuruyan ve hatta kanayan yeri.
Reklam
Reklam
50 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.