Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

bikecancan

bikecancan
@bikecan
aklımı atkı yaptım doladım boynuma ölümüm oldu. savrulca.blogspot.com/?m=1
3 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
bikecancan tekrar paylaştı.
474 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
7 günde okudu
Geri geri koşan ne, atlar mı anılar mı?
“Geri Geri Koşan Atlar”, alt başlıkta ifade edildiği gibi bir çocuk hekimin çocukluk anıları. Yazarın on dört yaşına kadar yaşadıklarını anlatıyor. Okul öncesi, ilkokul ve ortaokul yılları. Ama bu yıllar hem yazarın ve ailesinin hayatında büyük değişimlere sahne olduğu için hem toplumdaki değişimlere ışık tutacak nitelikte olduğu için dümdüz bir hayat parçasından ibaret değil anlatılanlar. İyi bir anı kitabı okuduğum zaman belki on roman okumuş kadar etkilenirim demiştim bir zamanlar. Bu kitabı okurken o sözümü hatırladım. Yaşanmışlığın gücü var çünkü anı kitaplarında, bir de kurgu olsa bu kadar da olmaz diyeceğimiz şeyler gerçek hayatta oluyor bazen. Gerçekçi romanlar hatıratlara göre daha olası olaylar anlatıyor. “Geri Geri Koşan Atlar” bu bakımdan da etkileyici bir kitap. Dağ başında bir ev, köyün diğer yerleşim yerlerinden ayrı, tek başına. Altmışlı yıllar, çocuklarının okumasını isteyen yaşlı anne baba şehre göçmeye karar veriyorlar ve bu kararlarını hayata geçiriyorlar. Gidenler, kalanlar, zor ayrılıklar ve elektriği, suyu dahi olmayan bir gecekonduda hayata tutunmaya çalışan kalabalık bir aile. Çok küçük yaşlarda zayıf omuzlara yüklenen sorumluluklar, dürüstlük temeline oturtulan sağlam bir aile terbiyesi… İbretle okunacak, toplumumuzun bir dönemine ışık tutacak, birbirinden ilginç olaylar akıcı bir dille anlatılmış kitapta. Konuşuyor gibi, bir çam gölgesinde sohbet ediyor gibi, bir yakına yazılan mektup gibi…
Geri Geri Koşan Atlar
Geri Geri Koşan AtlarMehmet Can · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 20222 okunma
Reklam
216 syf.
·
Puan vermedi
Evvel Zaman
Evvel ZamanErcan Kesal
8.4/10 · 353 okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
bikecancan

bikecancan

, bir kitabı okumayı düşünüyor
Karamazov Kardeşler
Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski
9/10 · 34,8bin okunma
Reklam
Alçı ve Sargı
- Beni böyle sıkma, Kader! Yaralarımı acıtıyorsun. - Ben yaralarınızın sargısıyım, efendimiz; ve alçısı, kırık kaburgalarınızın, kaval kemiklerinizin...
Sayfa 91 - TimaşKitabı okudu
İçimde alev gibi kelimeler yükseldi. Ve yanan bir kömürü çiğner gibi dişlerimi sıktım.
Yaşam
Sanırım görmediniz; Şimdi şuradan geçti. Yazık görmediyseniz, Böcek gibi güzeldi.
Sayfa 37
Ben beyaz duvarlı bir odada, bir yatağa bağlanıp bir yıl daha yaşamaktansa, bostanımdaki kabakların arasına yüzüstü düşmeyi yeğlerim.
Sayfa 21 - Can yayınlarıKitabı okudu
bir şemsiye unutur gibi
Bahçeleri ayıran çitin ötesinde duran Signore Razman'ın karısı beni görmeseydi, eminim sen şu anda öksüz kalmıştın. Öksüz mü? İnsanın ninesi ölünce böyle denir mi? Pek emin değilim. Belki nineler ve dedeler, kayıpları adlandırmaya değmeyecek aksesuarlar olarak görülüyorlardır. İnsan dedesinden ve ninesinden, ne öksüz, ne yetim, ne de dul kalır. Onları uzun yolun bir yerinde doğallıkla, dalgınlıkla, sanki bir şemsiye unutur gibi bırakırız.
Sayfa 20 - Can yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Ama güçlü olabilmek için insanın kendini sevmesi gerekir; kendini sevebilmek için de insan, kendini derinlemesine tanımalı, kendi hakkında her şeyi, en gizli, kabullenmesi en zor şeyleri bilmelidir.
Sayfa 106 - Can yayınlarıKitabı okudu
Franz Kafka'nın yalnızlığıdır.
"O kadar yalnız mısınız?" Kafka başını sallayarak beni onayladı. "Kasper Hauser gibi mi?" diye sordum. Kafka güldü. "Ondan daha da yalnız. Benim yalnızlığım, Franz Kafka'nın yalnızlığıdır."
Kafka dedi ki,
Sanat, sanatçı için bir derttir, yeni bir derde tutulmak için bu dertten kurtarmaya bakar kendini.