Dünyada inanmayanların kendilerini buldukları gerekçelerin hepsi görünürlükle ilgilidir. “görmediğime inanmam” diye diye hayatlarını tüketirler. O yüzden kıymet verdikleri her şey görünür olandır. Bunun için sahih dinlerin tahrif sırasında her gâib olan varlık ya resmedilmiştir ya da heykelleştirilmiştir kiliseler böyle tasvirlerle doludur.