Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
H.
H.
@birsaltokur
“Hak edilmeyen iyi şans daima bir tuzak barındırır.” 
Locke Lamora'nın Yalanları
dpü
Menzoberranzan
Bursa, 22 Ocak
116 kütüphaneci puanı
254 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kitabı bitirir bitirmez ve etkisi geçmeden kitabın yorumunu yazmaya giriştim.
3.kitabın sonunu unutmayan yoktur. Benim hiç aklımdan çıkmadı çünkü şok edici bir sondu. Bu kitapta tam kaldığı yerden devam ediyor ve Mac'in bir süre Pri-ya olmasını okuyoruz. Yani Unseelie prenslerin şehvet kölesi olup çıkıyor. İsteyerek değil tabii ki buna bir
İlk önce şunu söylemek istiyorum, yazarın yarattığı evren çok güzeldi. Beni okurken içine çekmeyi başardı ve hiç sıkılmadan okudum diyebilirim. Bu tarz seri kitaplar çok nadir bence. Hem akıcı olup hemde olayların içine çekmesi yani. Bunun dışında kitap hem denizde geçiyor hem karada. Denizcilik terimleri de bir miktar vardı. Benim hoşuma gitti
Baştan söyleyeyim bu kitabı acayip gömme isteğim var ama sakin olucam. :')
Serinin ilk kitabı olan Pirinç Kenti benim için güzel bir kitaptı ama 2.kitapta tamamen hüsrana uğradım.
Kitapta 500 sayfa boyunca adam gibi tek bir olay bile olmadı. Biraz yavaş gitti. Olaylar yine son sayfalara sığdırılmıştı.
Yeni giren karakterin neredeyse hiçbirini sevemedim. Manije karakterinden nefret ettim. Yazarın Dara'ya yaptıkları ise bence tamamen saçmaydı. Aslında ilk kitapta nasıl bittiyse öyle kalması daha makul olurdu Dara için. Yüreğim biraz sızladı onun için.
Bu kitapta Ali karakterine oldukça yoğunlaşmıştı yazar. Zaten ilk kitaptan da belliydi onun üzerinden olayların gerçekleşeceği. Bu kitapta Ali'nin karakter gelişimi de bir o kadar iyiydi. İlk başta ısınmasam da kitap boyunca yaptıklarını okudukça gözüme girdi. Hatta favori karakterim bile olabilir.
Kitabın özetle bile olsa konusundan bahsetmeye düşünmüyorum, çünkü çok spoilerlı olur.
Kitabın sonu fena bir yerde bitti. Asıl o noktadan sonra Ali ve Nehri'nin ne yapacağını merak ediyorum. 3.kitabı kesin alır okurum.
Kitapla kalın.
Okur Takip Önerileri
İlk kitap bildiğiniz üzere İyi Bir Kızın Cinayet Rehberi'ydi. Okuduğumda çok sevmiştim, sevmeyen de yoktur diye düşünüyorum.
Serinin devam kitabı da beni şaşırtmadı. Yine çok güzel bir hikaye okuttu bize yazar. Kitapla ilgili tek olumsuz birşey yok söyleyebileceğim..
Pip yine bir olay içinde buluyor kendisini. Olayın üzerinde ilerledikçe çok farklı şeyler çıkıyor ortaya. Sürekli sayfaları çevirme isteği duyuyor insan.
Tempo hiç düşmek bilmedi. Holly Jackson yine güzel bir kurgu oluşturmuş bize.
Bu serinin kitaplığınızda bulunması gereken bir seri olduğunu düşünüyorum. Tereddüt etmeden okuyun derim. Rs de olan bir insanı rs den çıkartabilecek bir kitap.
Ben sıradaki kitabını okumak için can atıyorum. Eminim serinin son kitabında da güzel bir olay örgüsü vardır.
Unutmadan söyleyeyim; Pip ve Ravi'nin arasındaki dostluk ve aşk çok doğal ve güzeldi.
Kitapla kalın.
Bu kitap için ne diyebileceğimi bilmiyorum bir yandan gömesim var diğer yandan da kıyamıyorum.
Konusunu cidden orijinal ve güzel buldum. Ama yazarın aktarımını pek sevemedim. Kissen kitabın adından da anlaşılacağı gibi bir Tanrıkatili. İnsanlar ikiye bölünmüş durumdalar. Tanrılara inanıp onlar için adak adayanlar ve Tanrılara inanmayanlar. Kissen'ın ailesini küçükken ateş tanrısına inananlar katleder ve intikam yemini içer. Böylelikle Tanrıkatili ünvanını alarak bütün Tanrıları öldürmeye amaç edinir.
Beklenmedik bir şekilde yolu Inara ile kesişir. İkisi bir yolculuğa adım attıkları sırada krallığın eski şövalyesi olan Elogast ile tanışır ve yoldaş olurlar. Hepsinin ayrı bir amacı olsa da kitabın sonunda aynı amaç uğruna savaşırlar.
Kitapta sevmediğim şey 4 farklı bakış açısından yazılmış olması. Ben çoklu anlatımları sevmiyorum. Böyle olduğunu bilseydim eğer kitabı almazdım.
Kitabın ilk başları biraz sıkıcıydı. Yazar Kissen'ı tiksindirici bir şekilde yazmıştı. Neden bu şekilde kitaba başlamış olduğuna pek anlam veremedim ben.
Kitapta sevdiğim karakterler sadece Elogast ve Inara oldu. Inara yaşına rağmen güçlü ve inatçı bir kız çocuğuydu. Elogast ise sevdiği dostu için gözünü karartan bir şövalyeydi.
Onların dışında kitapta başka sevdiğim bir şey olmadı. Kitabın sonu beni merakta bırakacak bir şekilde bitti. Onun için 2.kitabı bir ihtimal alıp okurum.
Kitapla kalın.
Yine taht oyunlarını aratmayacak olan bu kitap tahmin edersiniz ki sarayda geçiyor ve krallık bölünmüş durumda. Bölünmenin sebebi ise ortaya çıkan ölümcül hastalık olan humma. Bu hummanın tedavisinde kullanılan Ay Sarmaşığı yapraklarının Kandala Krallığı'nda yetiştiği sadece 2 bölge var. Kandala Krallığı ise 9 bölgeden oluşmakta ve her
Kitap çıktığında alıp okuma gibi bir planım yoktu ama çevremde okuyan birçok okuyucuyu görünce ve olumlu yorumları da okuyunca bir hışımla sipariş verip okunacaklar arasına ekledim kitabı.
İlk 300 sayfa bütün okuyucuların dediği gibi benim için sıkıcı ve bir o kadar da gereksizdi aslında. Yazarın kitabı bu kadar uzatmak istemesine bir anlam vermek imkansız. İlk 300 sayfa baş karakterimiz olan Fallon'ın aşk macerasıyla geçti. Dante'ye olan aşkını, onunla evlenip imparatoriçe olmayı dört gözle beklemesini okuduk.
Fallon'ın ilk 300 sayfa boyunca iki kelimesinden biri 'Dante ile evleneceğim' cümlesiydi. Baygınlık geçirmek üzereyken ilk 300 sayfayı bitirip asıl olaylara geçtik nihayetinde.
Fallon'ın macerası bir kahinin ona gelecekte kraliçe olacağını ama bunun için beş kargayı özgür bırakması gerektiğini söylemesiyle başlar. Bu sebeple Fallon beş kargayı bulmak için yollara düşer. Bu süre zarfında ona eşlik eden ilk karga diğer kargaların özgürleşmesiyle daha da güçlenir.
Kitaptaki karakterlerin sadece birkaçı benim için sevimliydi, bunlar Fallon'ın yakın dostları olan Sybil ve Giana. Antoni'yi bile sevdim diyebilirim. Bunların dışında Prens Dante'den nefret ettim. Tam tamına dövülecek bir tipti.
Çok ayrıntıya girip spoiler vermek istemiyorum yanlışlıkla. Kitabın konusu ve olay örgüsü gayet güzeldi ve karakterlerin yaşları da büyüktü. Bu benim için artı bir durum.
Kitap birkaç sahnesi itibariyle +18 diyebileceğim bir kitap. Okuyacaklara bilgi mahiyetinde olsun.
Kitabın merak uyandırıcı sonu sayesinde 2.kitap çıkar çıkmaz almayı planladıklarım arasında yerine aldı.
Kitapla kalın.
Vi Solaris yayılmakta olan Beyaz Ölüm'ün tedavisini ve babası Aldrik Solaris'i bulmak için bir maceraya atılır. Kitap boyunca Vi'nin yolculukta başından geçenleri ve güçlerine odaklanmasını okuyoruz.
Uzak diyarlardan tanışmış olduğu Taavin isimli gezginden büyüsü konusunda da yardım alır. Vi babası gibi Alevtaşıyıcı'dır ve diğer yandan da Yargen'in gücü olan İşıkörücü güçlerine sahip olduğu da ortaya çıkar.
Kitapta olaylar biraz yavaş gelişti, yaklaşık 300 sayfa olmasına rağmen uzun bir sürede okumak zorunda kaldım. Ben ilk kitabın sonuna güvenerek bu kitapta büyük olaylar olmasını beklerken yanıldığımı görmüş oldum.
Birkaç olay kitabın sonunda oldu ama kitap boyunca gerçekleşen olayı tahmin etmiştim. Çok barizdi. Ben farkettim ama Vi Solaris bunu fark edemedi.
Kitapta yer yer Vhalla ve Vi sahneleri de gördük. Vhalla'nın imparatoriçe olduğunu görmek beni Hava Uyanıyor serisine götürdü, duygusal anlar yaşadım. :')
3.kitapta bazı olayların gerçekleşeceğini ve serinin güzel bir tempo yakalayacağını umuyorum.
Kitapla kalın.
Ana karakterimiz Avery Grambs hem çalışıp hemde okula giden genç bir kızdır. Geleceğe yönelik kafasında planladığı şeyler için elinden gelenin en iyisini yapıp para biriktirmeye çalışır.
Günün birinde eve bir posta gelir ve dünyaca ünlü milyarder olan Tobias Hawthorne mirasını Avery'e bırakmıştır. Bu beklenmedik olay Avery'nin hayatını tamamen değiştirir.
Bunun üzerine Avery kendini Hawthorne malikanesinde bulur ve burada Hawthorne kardeşlerle tanışır. Kitaptaki gizem bu noktadan sonra başlar.
Kitabı okurken baştan bir gizemle başlıyor ve bu miras niçin Avery'e bırakıldı diye soru işareti beliriyor kafada. Kitap boyunca bu sorunun cevabını bulmaya çalışıyoruz aslında. Onun dışında şüpheci tavırlar sergileyen diğer karakterler var. Özellikle Hawthorne kardeşler...
Kitabı bitirdikten sonra 'woaaw' diyemedim bu kitap için. Pek favorim de olamadı maalesef. Bu mirasın arkasındaki sebebe odaklanmaya çalışırken yazarın bir aşk üçgeni kurmaya çalışmasını anlayamadım. Bence gereksiz bir unsurdu bu. Ya da benim aşk üçgenlerini sevmediğimdendir, bilmiyorum.
Kitabın sonunda öğrendiğim şey için 2.kitabını da okurum büyük ihtimalle.
Kitapla kalın.
Elise Kova'yı Hava Uyanıyor serisiyle tanıdık hepimiz. Hava Uyanıyor benim için güzel bir seri olsa bu kitap için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.
Ana karakterimiz olan Katria, üvey annesi ve üvey kız kardeşiyle birlikte yaşamaktadır. Üvey annesi Katria'yı para karşılığında bir adama satar. Bu adam esrarengiz ve gizemli bir lorddur. Katria lordla aynı evde yaşamaya başlar ve lordun kendisi ortada olmamasına rağmen onun hizmetkarı evde bazı kuralların olduğunu ona açıklar. Bu kurallardan bazıları gece yarısı ne olursa olsun, ne duyarsa duysun odasından çıkmaya yeltenmemesidir. Katria kocaman malikanede gizli kapıların olduğunu da keşfeder bu süre zarfında. Aslında en önemli detay ise hiçbir şekilde lordun yüzünü görmemesidir. Tamamen onun için bir gizemdir.
Kitabın ilk sayfaları kendini güzelce okutturdu ama ilk 100 sayfadan sonra benim için bir eziyete dönüştü. Nedense bu kitap için beklentim yüksekti.
Katria'nın kitap boyunca girdiği triplere anlam yüklemeyemedim. Fazlaca uzatılmıştı, bir yerden sonra beni kitaptan soğuttu diyebilirim.
Kitaptaki hiçbir karakter ile de bağ kuramadım, çok yüzeysel karakterlerdi.
Bence Elise Kova'nın bu kitabı sadece yazmak için yazmış olduğunu düşünüyorum.
Bu seride olan kitapların hepsi kendi içinde bağımsız yani tek kitap. Öyle olduğu için alıp okumak istemiştim ama artık seride çıkan kitapların hiçbirini alıp okumayı düşünmüyorum.
Kitapla kalın.
Kitabımızın ana karakteri olan Nehri, geçimini sallamasyon büyüler ve ayinler yaparak kazanmaya çalışır. Daha doğrusu insanları birazcık dolandırarak. Kökenleri hakkında hiç bir bilgisi olmayan Nehri bazı insanların hastalıklarını hissedebilme yeteneğine ve kimsenin bilmediği bir dili konuşabilme yeteneğine de sahiptir. Ama bu enteresan durumun üzerinde hiçbir zaman durmaz.
Bir gün yanına gelen bir kız için ayin düzenler ve istemeden de olsa başka bir boyuttan bir varlığı kendi dünyasına çekmiş olur. Dara'nın gelmesiyle başka kötü güçlerde bu çağrıyla birlikte gelmiştir. Nehri bu yüzden tehdit altındadır ve Dara kızı ikna ederek kendi ülkesi olan Divyurdu'na götürmek ister. İkisi böylelikle Kahire'den Divyurdu'na doğru bir yolculuğa adım atarlar.
Bir diğer yandan da Divyurdu'nun prensi olan Alizeyd el Kahtani tarafından da olaylara şahitlik ediyoruz.
Ben aslında Dara'nın da bakış açısından kitabı okuyacağım sanırken olay bambaşka bir boyut kazanmış oldu. Sanki biraz aşk üçgeni kokusu alıyorum hissine kapıldım. Aşk üçgenlerini hiç sevmediğimi biliyorum ne yazık ki. :')
Ama kitap bir bütün olarak kendini sevdirdi. Alışkın olduğumuz konulardan çok farklı olarak mistik havası ve doğu esintilerinin olması da çok hoş detaylardandı.
Epik fantastik olmasına rağmen dili yalındı, okurken zorlamadı hiç. Sadece olaylar biraz yavaş gelişti gibime geldi. Serinin ilk kitabı olmasına bağlıyorum bu durumu.
Okumayanların kesinlikle şans vermesini isterim.
İlk kitapta olaylar genel olarak Prens Rhen ve Harper etrafında geçiyordu. Bu kitapta ise Rhen'in baş muhafızı olan Grey ve seriye bu kitapta dahil olan Shyl Koyağı'nın kızı olan Lia Mara'nın bakış açısından anlatılıyor. Olayları Grey açısından okumak güzeldi lakin Lia Mara fazlalık olmuş gibi geldi bana. Bunun sebebi kendim olabilirim. Çünkü birçok bakış açısıyla yazılan kitap veya serileri okumayı pek sevmem. Benim için bu seri Rhen ve Grey tarafından anlatılmış olması gerekiyordu.
Grey bu kitapta Kordiyar'dan ve Rhen'den kaçma çabasında. Sebebi büyük bir spoiler. Kitapta Harper'ın ağabeyi olan Jacob ve Noah'a da bayağı bir yer verilmişti. Bu ikili benim favori çiftin oldu bu seride diyebilirim. Kitabı okurken Grey de çok büyük bir karakter gelişimini okuduğumu fark ettim. Grey gerçekten çok güzel yazılmış bir karakter aslında.
Kitapta ilk bölüm ve son bölüm Rhen'in açısındandı. Son bölüm bomba etkisiydi gerçekten. Sırf o son bölüm için serinin son kitabı okunmaya değer.
Kitapta bana birşey eksik gibi geldi, okurken elimden bırakamadım ama ilk kitaptaki tadı alamadım ne yazık ki.
Son kitapta Rhen'i okumayı sabırsızlıkla bekliyorum.
Hava Uyanıyor serisini okumayan ya da bilmeyen yoktur, o yüzden bu seriye de herkesin aşina olduğunu farz ediyorum. :')
Hem kitap hakkında hemde Hava Uyanıyor serisi hakkında spoiler vermemek için elimden geleni yapıcam, çünkü bu seri Hava Uyanıyor'daki olayların 17 yıl sonrasını anlatıyor.
Hava Uyanıyor serisini okuyan okuyucular
Kitabı konusuna bakarak seveceğimi düşündüğüm için almıştım, uzun zamandır kitaplığımda okunmayı bekliyordu. Lakin hayal kırıklığına uğrattı felâket derecede..
Kitabın içinde fantastik ögelerde barınıyor, bazı güçlere sahip olan Bhutalar var. Ateşbazlar, subazlar ve yerbazlardan vs. Ben bunu Hava Uyanıyor'un bir çakması olarak görmüş olduğumu söylemek isterim.
Kitabı sevmememin en büyük nedeni yazarın dili. Ben bu kadar kötü bir dille yazılmış bir kitap okuduğumu anımsamıyorum. Kitabın dili yüzünden olaylara odaklanmakta bile güçlük çektiğim oldu. :(
Onun dışında kitap Wattpad kitabından halliceydi. Baş kadın karakterimizin duyguları çok değişkendi. Bir anda birinden nefret edebiliyor, bir anda da adamın birine aşık olabiliyor. Karakterlerle az da olsa bağlantı bile kuramadım.
Bir kitabı yarıda bırakmak hiç huyum değildir, zor da olsa bu sevimsiz kitabı tamamlamış oldum. 2.kitapta elimde mevcut ama okur muyum bilmem. Elinde bu kitap bulunan arkadaşların boşuna bu kitabı okuyup vakit kaybetmelerini istemem. Ben kaybettim siz kaybetmeyin.
Kitapla kalın.
Bu kitap hakkında ne yazmam gerektiğinden emin değilim, ama yine yazardan güzel bir kitap okumuş olduğum için mutluyum. :')
Yazardan okumuş olduğum 2.kitap. Yalancı Orman'ı, Bu Bizim Hikayemiz'den önce okumuş olsaydım eğer daha fazla seveceğimden eminim. Çünkü Bu Bizim Hikayemiz bambaşka bir kitaptı benim için, üst düzeylerde bir gerilim-gizem romanıydı. Bu kitap için beklentim de buydu aslında. Bir gerilim romanı okumayı beklerken, aslında kitabın gizem ve dram arasında gidip geldiğini fark ettim okurken. Buna rağmen kitabı sevdim.
Konuyu anlatmam olanaksız. Çünkü karmaşık olaylar zinciri var diyebilirim. Yazar geçmişten flashbackler yaparak olayları hızlı ve etkili kavramamıza yardımcı oluyor aslında.
Bu hikayede tek üzüldüğüm tek kişi kesinlikle Noah oldu. Onun başından geçen talihsiz olaylar ve kendisinin iyi bir insan olmaya çalışması beni fazla etkiledi. Bu durum yazarın dilinden de kaynaklanıyor olabilir. Emin değilim. :)
Herşeyin Noah için iyi bitmesini bekledim aslında, kitabın sonunda ise bir şeylerin yerine oturduğunu gördüğümde tebessümüme engel olamadım.
Kitabı okumayan okuyuculara tavsiye eder miyim?
Kesinlikle ederim. Yalnız Bu Bizim Hikayemiz romanından önce bu kitabın okunmasını da bir yandan tavsiye etmiş olayım.
Kitapla kalın.
