....
En büyük acılar gündelik kaygılara döndü.
....
Doğru insanların ömrü çabuk tükeniyor,
Şapkalarına taktıkları çiçeklerden daha çabuk!
Hasta olmadan ölüveriyor insan..
Dünyayı bu duruma getiren nedir, bilir misin? Yarım işler, yarım konuşmalar, yarım günahlar, yarım iyiliklerdir. Sonuna kadar git be insan, avara et ve korkma!
Romanın sonunda "Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı." diyen Bay C. romanda kullanılan alışılmadık anlatım şeklinin anlaşılamayacağını adeta öngörmüş gibi.
Kitabı okumaya başlarken kullanılan kısa cümleler beni hem yordu, hem sıktı hem de kafamı karıştırdı; kim kimle konuşuyor, ne konuşuyor anlayamadım. Bu yüzden yarım bıraktığım bir kitaptı. Ama tekrar okumaya karar verdim ve bugün bitirdim. Zaman zaman kafamdaki canlandırmaların aniden yok olmasına rağmen roman, sonlara doğru insanı etkisi altına almaya başlıyor.
Son olarak şunu diyebilirim:
Kitaptan çıkmış insan. Okudukları ona bir şeyler yapmış. Sadece çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama....
Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201959,9bin okunma