“Sen ey kendiyle yetinen;
Artık suyumuz bulanık,
Bir güneş bile olsa sonunda,
Yolumuz kırık, önümüz karanlık
Ve ağır tuğrası alnımızda
padişah yalnızlığın,
ama yine de umudumuz kalabalık...”
Metin Altıok🖋
𝕂𝕚𝕥𝕒𝕡 𝕐𝕠𝕣𝕦𝕞𝕦
İlk kadın roman yazarı olan Fatma Aliye 'den okuduğum bu güzel eser beni gerçekten çok etkiledi.
Refet babasının ölümünden sonra annesiyle yapayalnız ve yoksul bir hayatın içine doğar. Zorlu hayat şartları Refet 'i hırslı azimli çalışkan tuttuğunu koparan bir genç kız yapar. Tek amacı öğretmen okulunu bitirip annesini rahat ettirmek olan Refet kendi hayatından ödün vererek gecesini gündüzüne katarak bu mücadeleyi kazanır fakat yol arkadaşı olan annesini kaybeder. Bu kısım beni fazlasıyla sarstı.
Refet' in yoksulluğu dibine kadar yaşayıp, gece gündüz elişi yaparak geçimlerini sağlaması hem de okuluna devam etmek için verdiği çaba gerçekten takdir edilecek türden.
Artık tek başına ama mesleği elinde vakur bu genç kız için yeni bir mücadele başlamaktadır.Severek okudum, dostlara kesinlikle tavsiyemdir.
RefetFatma Aliye Hanım · İş Bankası Kültür Yayınları · 20184,446 okunma
Herkese kendini sevdirmenin, herkes tarafından hürmet görmenin yalnız güzellikle olmayıp, çalışmakla, kazanmakla, öğrenmekle, ilim bilmekle de olacağını göstermek istiyorum.