MÖ 5. ya da 6. yüzyılda yaşamış Gautama Buddha için sevinç, uğruna rekâbet edilecek ya da sadece şanslı birkaç kişi arasında paylaştırılacak kısıtlı bir kaynak değildi. Sevinci sınırsız olarak görüyordu. Onun için mudita sözcüğü başkasının iyi talihi karşısında yaşanan SEVİNÇi yakalıyordu, HASETi ya da HINÇı değil.