Betül Doğan
@bulutlarkadar
Öğrenci
Hacettepe Üniversitesi
Ankara
261 okur puanı
Nisan 2015 tarihinde katıldı
"Duygu ve arzular söz konusu olduğunda çocukça davranıyoruz."
"Kendim olmayı yeğlerim," dedi. Suratsız da olsa kendim olayım. Ne kadar neşeliyse de başka biri olmak istemem."
"İnsan mutluluk konusunu düşünmek zorunda olmasa, yaşam ne kadar eğlenceli olurdu!"
Okur Takip Önerileri
"Felsefeyi, insanın içgüsel olarak inandığı şeyler için, kötü nedenler bulmak olarak tanımlamış. İnsan herhangi bir şeye içgüdüsel olarak inanırmış gibi! İnsan bir şeylere inanır, çünkü onlara inanmaya şartlandırılmıştır. İnsanın kötü nedenlerle inandığı şeyler için başka kötü nedenler bulmak, işte felsefe budur. İnsanlar Tanrı'ya inanırlar. Çünkü öyle şartlandırılmışlardır."
"Propagandanın en büyük zaferleri, bir şey yapmakla değil onu yapmaktan kaçınmakla kazanılmıştır."
"Hayatta en tehlikeli şey, gerçekleşmemiş hayallerdir. Hele benimki gibi olursa! Artık hayal edecek hiçbir şeyim kalmadı."
"Sana bir akıl vereyim: Kendini fazla ciddiye alma."
"Günün birinde insanın canı artık hiçbir şey yapmak istemez. Günden güne, haftadan haftaya daha kötü olur. İnsanlar kendinden hoşlanmaz, sanki içi bomboştur ve dünyayla bağdaşamaz. Sonraları bu hislerde kalmaz ve hiçbir şey hissetmez olur. Bütün dünyaya yabancılaşmış ve hiç kimse ona artık ilgilendirmez olmuştur. Ne kızgınlık duyar ne hayranlık. Ne sevilmesini bilir ne de üzülmesini. Gülmeyi de ağlamayı da unutmuştur. Böyle bir insanın içi kaskatı kesilmiştir. Artık hiçbir şeyi ve hiç kimseyi sevemez. Bu durumda, hastanın iyileşmesine olanak yoktur. Geriye dönüş kalmamıştır."
184 syf.
·
Puan vermedi
·
26 saatte okudu
"Anlamak lazım efendim, anlamak lazım," diyordu. Oysa kimse bir şey anlar görünmüyordu."
112 syf.
·
Puan vermedi
·
25 saatte okudu
"An diye bir şey kalmıyor. Ya geçmiş oluyor ya da gelecek. Örneğin şimdi, bu anda ben konuşurken an geçip gidiyor. Geçmiş oluyor!"
"Lüzumsuz bulduğu için artık konuşmuyordu."
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hâlâ upuzun bir şekilde seni bekliyor." Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." Uzun süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."