Büşra Kufacı
@busrakfc
"Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim."
-Cemil Meriç
Öğretmen
Gazi Üniversitesi
Giresun
71 kütüphaneci puanı
501 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kitap okuma denilen şey benden koparılıp alınırsa, hiçbir hayat deneyimi olmayan ben ağlanacak hâlde olurdum galiba.
Sayfa 17 - İthaki Yayınları, Japon Klasikleri 8Kitabı okudu
Şimdi de tüm bu insanların sessizliğine katlanamıyordum.
Sayfa 17 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Bugün anne öldü. Belki de dün, bilmiyorum.
Sayfa 11 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Birden öğretmene:
- Anan seni kimin yanına koydu da gitti İstanbul'a diye soruverdi. Öğretmen, Fadiş'in sandığından daha dolu bir çocuk olduğunu anladı:
- Ablam bakıyordu bana, deyip, sözü değiştirdi.
Fadiş o günden sonra, öğretmenini çok sevdi. Çünkü, ikisinin de birbirine benzer yanları vardı. Fadiş, bu benzerliği çok benimsemişti.
Bir gün, bahçede öğretmenin yanına yaklaştı:
- Öğretmenim, ablan seni dövüp evinden kovar mıydı? diye sordu. Genç öğretmen, şaşkınlıkla kekeledi:
- Ne zaman?
Fadiş soğukkanlılıkla:
- Anan seni bırakıp İstanbul'a çalışmaya gittigi zaman...
Sayfa 141 - Altın Kitap, 48. basım/ Mart 2009Kitabı okudu
Zaten sevgiye açtı. Vücudu, ekmek ve su gibi, sevgi istiyordu.
Sayfa 132 - Altın Kitap, 48. basım/ Mart 2009Kitabı okudu
Herkes, yaşamını sürdürmek için bir yol seçmiş. Yaşamak güzel. Güçlü bir amaç için çalışmak, yaşamı daha da güzelleştiriyor.
Sayfa 42 - Altın Kitap, 48. basım/ Mart 2009Kitabı okudu
- Dua ederken neler söylüyorsun, Fadiş?
- Hiç, dedi. Anamı öldürme, teyzemi, Bekir Ağamı, Hasan'ı, beni öldürme, diyorum.
Sayfa 117 - Altın Kitap, 48. basım/ Mart 2009Kitabı okudu
《Babam, başkalarının babalarına hiç benzemiyor. Yabancı gibi,》 diye iç çekti. Mahalledeki çocukların babalarını gözünün önüne getirdi. Akşam üstleri işten dönen babalar, çocuklarını kapı önlerinde nasıl kucaklıyor, sımsıkı sarılıp nasıl öpüyorlardı? Fadiş bunları derin derin düşündü. Babası kendisini hiç öpmemişti. Ona candan sarılmamıştı.
Sayfa 67 - Altın Kitap, 48. basım/ Mart 2009Kitabı okudu
Dokunuşları öyle içten ki, sözcüklerle anlatamadığını sanki parmaklarının ucuyla söylemek istiyor.
Sayfa 274 - YKY Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Birden kendi kapısını kapamadığı aklına geldi. Hırsız girse bile kitapları çalamazdı. Ötekiler umurunda değildi.
Sayfa 46 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Sonra odam: Masa, karyola, kitaplar. Benim inim.
Sayfa 44 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Kadınların neden evlendiklerini anlıyorum: Yalnız kalabilmek için.
Sayfa 45 - Can YayınlarıKitabı okuyor
İnsan hasta oldu mu kendi etinin bilincine çok daha varıyordu. Belki onları toplum içinde yaşatan hastalık bilinciydi.
Sayfa 38 - Can YayınlarıKitabı okuyor