Eski bir şapkadan ve ayakkabıdan sahibinin bütün huyunu, alışkanlıklarını, hayatındaki, aksaklıkları, hatta ıstıraplarının çeşidini görmek mümkündür.
Sayfa 16Kitabı okudu
Eski şapkalarımız, ayakkabılarımız, elbiselerimiz gün geçtikçe bizden bir parça olmazlar mı? Onları sık sık değiştirmek isteyişimiz de bu yüzden değil midir? Yeni bir elbise giyen adam az çok benliğinin dışına çıkmışa benzer:
Kendinden uzaklaşmak, ona bir değişikliğin arasından bakmak ihtiyacı, yahut 'Ben artık bir başkasıyım!' diyebilmek saadeti.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bizzat iyilik dahi, ancak ceza görmesi ve ayıplanması icap eden bir kötülüğün bulunmasıyla kabildir.
Sayfa 18Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bazen düşünürüm, ne kadar garip mahluklarız? Hepimiz ömrümüzün kısalığından şikayet ederiz; fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız?
Sayfa 29Kitabı okudu
Saatin kendisi mekan, yürüyüşü zaman, ayarı insandır... Bu da gösterir ki, zaman ve mekan, insanla mevcuttur.
Sayfa 32Kitabı okudu
Ayarı bozuk saatlerimizle yarı vaktimizi kaybediyoruz. Herkes günde saat başına bir saniye kaybetse, saatte on sekiz milyon saniye kaybederiz. Günün asıl faydalı kısmını on saat addetsek, yüz seksen milyon saniye eder. Bir günde yüz seksen milyon dakika, bu demektir ki, günde elli bin saat kaybediyoruz.
Sayfa 36Kitabı okudu
Bu daima böyledir. Olaylar kendiliğinden unutulmaz. Onları unutturan, tesirlerini hafifleten, varsa kabahatlilerini affettiren, daima öbür olaylardır.
Sayfa 61Kitabı okudu
Psikanaliz çıktığından beri hemen herkes az çok hastadır.
Sayfa 108Kitabı okudu
Ah o andaki sesim! Nasıl tanıyordum bu sesi ve hıçkıran bütün vücudumu. Bütün ömrümde kaç defa rüyalarımdan kulaklarımda hep aynı gözyaşlarıyla ıslak bu sesle ve içimde bu korkunun ta kendisiyle uyanmıştım. Korku... Korku ve insan, korku ve insan talihi, insanın insana hücumu, o hiç yere düşmanlık. Fakat neyi aldatabilirdim, kime anlatabilirdim? İnsan neyi anlatabilir? İnsan, insana, insanlara hangi derdini anlatabilir? Yıldızlar birbirleriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz.
Sayfa 112Kitabı okudu
İrade... Her şey bu kelimededir.
Sayfa 120Kitabı okudu
Kaybolmak; yani ölmek, sonra tekrar dirilmek...
Sayfa 121Kitabı okudu
İyilikler de kötülükler gibidir. Beraber gelirler.
Sayfa 123Kitabı okudu
Her iş, iş değildir. İş evvela bir zihniyet ve zaman telakkisidir.
Sayfa 135Kitabı okudu
İçimde o zaman kadar duymadığım bir eziklik vardı. Bu korku değildi, acı değildi. Ancak kendisine ihanet eden insanların duyacağı bir azaptı. Bir ucu iğrenmede biten garip bir duygu.
Sayfa 145Kitabı okudu
Olabilecek şeylerin en kötüsü olmuştu. Artık hürdüm.
Sayfa 145Kitabı okudu