"Zaten dostum, benim gerçek hazinem anlayacağınız gibi Monte Cristo'nun kasvetli kayalıklarının altında beni bekleyen hazine değil, sizin mevcudiyetiniz, zindancılarımıza rağmen günde beş altı saati birlikte geçirebilmemizdir, benim gerçek hazinem zihnimi aydınlattığınız bilgi ışığınız, hafızama kazıdığınız ve orada dilbilimsel anlamda dallanıp budaklanarak gelişen o dillerdir. Derin bilginiz sayesinde benim için çok kolaylaştırdığınız ve ilkelerinin netliğini özetlediğiniz o çeşitli bilimler, işte benim hazinem bu dostum, beni bu yolla zenginleştirip mutlu ettiniz."
"Siz benim oğlumsunuz Dantes! Siz benim tutsaklığımın çocuğusunuz; mesleğim beni bekarlığa mahkum etti: Tanrı, sizi bana, baba olamayan adamı ve özgürlüğüne kavuşamayan tutukluyu teselli etmeniz için gönderdi."
"Sizin de bildiğiniz gibi sevgili oğlum, siyasette insanlar değil düşünceler, duygular değil çıkarlar söz konusudur; siyasette bir insan öldürülmez, bir engel ortadan kaldırılır, hepsi bu."
"İnsanın böyle kolayca mutlu olabileceğine inanamıyorum! Mutluluk o büyülü adalarda kapılarını ejderhaların koruduğu saraylara benzer adeta. Ona sahip olmak için mücadele etmek gerekir ve ben gerçekten de Mercedes'in kocası olma mutluluğunu nasıl hak ettiğimi bilemiyorum."
"Bir insanı öldürmenin en emin yolunun, ona bir orman köşesinde pusu kurmaktan ziyade onun hakkında bir şeyler yazmak olduğuna inanıyorum! Bir tüy, bir mürekkep hokkası ve bir kağıt beni her zaman bir kılıçtan ya da tabancadan daha çok korkutmuştur."