Hani vahşi doğada botanik araştırması yaparken tökezleyip azgın bir nehre yuvarlanırsınız; akıntıda sürüklenirken tutunduğunuz bitki türünün son temsilcisidir, kopup elinizde kalır ve şelaleden aşağı uçarken son söz olarak "Bu hiç de iyi olmadı" dersiniz ya...
Hayır, çocukluğum mutsuz geçti diyemem. Şımartıldım. Yoksulluk nedir bilmedim. Ama hep bir bakışın ağırlığı oldu üzerimde. Muazzam bir şefkat, umut barındıran bir bakış. Ama beklentilerle dolu. Ağır. Yıpratıcı.