Evvela Menteş'in şiire olan yatkınlığının daha ağır bastığını belirteceğim zira ustaca yazılmış bir roman olduğunu söyleyemeyeceğim.Birbirine benzemeyen karakterlerin benzer şekilde düşünmesi,konuşması ve aynı kültürel donanımda olması ancak yazarın monotonluğu ile anlaşılabilir.Kendisi ciddi bir entelektüel birikime sahip,takdir ediyorum lakin romanın ve tüm karakterlerine bunu yansıtmış olması okuyucuyu boğuyor.
Yapıtta üslûp,kurgunun önüne geçtiği zaman okuyucu karakterlerle bağ kuramadan yazara odaklanıyor.Postmodernizmin getirdiği birçok kelime,duyulmamış tamlamalarla kullanılmış onun dışında karakterler zamana uygun olsa da mekanlarına ait değiller.Realizme yakın ama bir o kadar uzak.Gerçekten de "kaotik" bir roman.
