Ceren Ülkü Bal
@cerenulkubal
Tarih öğrencisi
ODTÜ
İstanbul/Ankara
İstanbul, 26 Temmuz
126 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsan kendini duymadığı bir günü
Nereye kadar taşıyabilir
Uzun bir suskunluğu konuştuk sessizce
Yandı dilimiz düne aklımız güne değdikçe
Ne mi yapıyoruz
Yitirmiş mihrabını zamanın mabedinde
Bütün bir ülke
Yanlış secdelerde eğil eğil
Bunalıyoruz
Okur Takip Önerileri
Biliyor musun, güz
Daha bir dokunaklı geçiyor beş yıldır.
Bir acının izini sürdüm durmadan
Aydınlık bir gelecek adına.
Hayatı bir yoğun acıda kavradım
Seni acılardan uzak isterdim.
(Biliyorsun ya
Susarak yaşamak zorundayım seni)
Bu yüzden gecelere ve sözcüklere
Bölüyorum ağırlığını
Adınla yer değiştiriyor içimdeki keder
Sizin adınıza dünyanın pek çok yerinde
İnsanlar dövüşüyor ellerinde yürekleri birer ülke
Anlamıyorsunuz inançlarını bir kez düşünmüyorsunuz
Yaşamak uzun bir yolculuk ki
Bitirmeden biteriz
Umduğun inceliğe inmiyorsa söz
Çekil suskunluğun tüneklerine
Ucuz etme anlamı
Sevgisiz seslerde çevren çiğ
Uysan uzaklaşırsın kendi özünden
Dirensen günün karanlık
Bilemedim bir türlü
Bilemem
Bir mevsimlik rengi ben
Dörde nasıl böleyim
Kan sularda yüreğimiz umut gemisi
Bir kuzey yıldızında kaldı gözlerimiz
"Çok geç artık," diye düşündü. "Beş yaşında daha, ama çok geç bunun için. Tanrım, ne kadar da çabuk çok geç oluyor."
Hayatım içimden geçen cümleler içinde geçti.
"Bana kederli olduğumda sevineceğim, sevinçli olduğumda kederleneceğim bir cümle yaz." Sadrazam da şey yazmış işte:
"Bu vakit gelip geçecek."
