''başkaları hakkında çok iyi şeyler düşünmemizin nedeni, kendimiz için korkmamızdır. iyimserliğin temeli saf dehşettir.''
Sayfa 127
''artık hiçbir şeyi ne onaylıyorum ne de onaylamıyorum. hayata karşı saçma bir tavır almak olur bu. bu dünyaya ahlaki önyargılarımızla hava atalım diye yollanmadık.''
Sayfa 126
vicdan ne kadar etken amaçlıysa deneyim de ancak o kadar etken amaçlıydı. bize onun gerçekten gösterdiği tek şey, geleceğimizin de geçmişimiz gibi olacağı ve tiksinerek işlediğimiz bir günahı, keyif alarak tekrar tekrar işleyeceğimizdi.
Sayfa 101
Okur Takip Önerileri
ruhun maddeden ayrılması da bir sırdı, ruhun maddeyle birleşmesi de..
Sayfa 100
''insanlık kendisini çok ciddiye alıyor. dünyanın ilk günahı bence bu.. eğer mağara adamları gülmeyi bilselerdi dünyanın tarihi farklı olurdu.''
Sayfa 71
onunla konuşmak, muhteşem bir kemanı çalmak gibiydi. arşenin her bir dokunuşuna ve titreşimine yanıt veren ve insanı etkileyiş tarzında son derece büyüleyici bir şey olan bir keman.. başka hiçbir şeye benzemiyordu.
insanın ruhunu zarif bir şekle sokarak bir süre orada bekletmesi, sonra tüm düşünsel görüşlerine tutkunun ve gençliğin musikisini ekleyerek bunları birer geri yansıma halinde ona dinletmesi ve sonra da mizacını zarif bir su ya da ilginç bir koku misali başkasına aktarması.. insana gerçek bir neşe veriyordu bütün bunlar.
Sayfa 64
''insanı mantıklı bir hayvan olarak tanımlayan kimdi acaba? bugüne dek yapılmış en saçma tanım. insan birçok şeydir ama mantıklı değildir. olmadığına da memnunum..''
Sayfa 51
''güzelliğini yitirmeyen her şeyi kıskanıyorum. yaptığın portremi kıskanıyorum. neden benim yitirmem gereken şeyi o muhafaza edebiliyor?''
Sayfa 49
''dünyadaki en muazzam olayların beyinde gerçekleştiği söylenir. dünyanın en büyük günahlarının işlendiği yer de sadece ama sadece beyindir.''
Sayfa 37
''hayatın amacı kişinin kendini geliştirmesidir. kişinin kendi doğasını yaşaması.. her birimiz bu yüzden buradayız. bugünlerde insanlar kendilerinden korkuyorlar. en büyük görevin kişinin kendisine borçlu olduğu görev olduğunu unutmuş durumdalar. tabii ki hayırseverler. açları doyurur, dilencileri giydirirler. ama kendi ruhları açlıktan kırılır ve çıplaklardır. cesaret ırkımızı terk etmiş. belki de buna asla sahip değildik.''
Sayfa 36
''çünkü birisini etkilemek, ona kendi ruhunuzu vermek demektir. etki altında kalan kişi, kendi düşüncelerini oluşturamaz ya da kendi tutkularıyla yaşamaz. erdemli yönleri ona gerçek gelmez. günah denen bir şey varsa günahlarını da ödünç almıştır o. bir başka kişinin müziğinin yankısı, onun için yazılmamış bir rolün oyuncusu olur.''
Sayfa 36
''var olmaya dair o çılgınca mücadelede, kalıcı olan bir şeye erişmek istiyoruz. böylece zihinlerimizi aptal gibi yerimizi korumayı umarak saçmalıklarla ve gerçeklerle dolduruyoruz.''
Sayfa 28
''... işte öyle zamanlarda, ruhuma ceketinin iliğine taktığı basit bir çiçekmiş, kibrini tatmin eden bir süs parçası, bir yaz günü süsüymüş gibi davranan birisine kendimi teslim ettiğim hissine kapılıyorum.''
Sayfa 28
''....akrabalarımdan nefret etmeden de edemiyorum. galiba kendimizle aynı kusurları paylaşan diğer kişilere hiçbirimizin tahammül edememesinden kaynaklanıyor bu.''
Sayfa 23
izin verdiğim takdirde, sırf kişiliğiyle bile tüm benliğimi, ruhumun tamamını ve sanatımın hepsini yutacak kadar muhteşem birisiyle yüz yüz geldiğimi biliyordum.
Sayfa 19