Akşamları kapının önüne oturup
O yaşlı kadınlarla konuştuğumuzda,
O kadar çok şey anlatılırdı ki anlayamadığım;
Çekinerek sorardım neden çiçekli
Saksılar yok diye pencerelerde.
...
Hava kararırken koşarak eve dönerdim,
Yolda rüzgarla konuşurdum korkudan.
Oysa birden ay çıkar yolun sonundaki denizi,
Aydınlatır, kurtarırdı beni gecenin zindanından.