" Aman Yarabbi! Sevmek bu muydu? İnsanı sanki bir mengene içinde sıkıp sıkıp da birisinin ayakları altına ezik, bitik, can çekişerek atmak isteyen bu öldürücü şey, SEVMEK BU MUYDU.?
*Yaşam yok edilemez bir şeydi sanki. Karanlıkta, gün ışığında, uykuda devam ediyordu. Olağanlaşmış sahte ölümün etrafında yorulmak nedir bilmeden, şefkatle dönüp dolaşıyordu.!*
" Onun sessizliğini idrak edebilecek adamlar göçüp gitmişlerdi; hayatın sınırlarının ötesinde ve sonsuzluğun gözleri önünde varlıklarını nasıl sürdüreceklerini bilen adamlar artık yoktu! "
" Dünyayı bize büyük gösteren bizim küçüklüğümüzdür, oğul. Hırsımız, sabırsızlığımız, bencilliğimizdir. Önce bunların yüzünden küçülüyor, sonra da dünyayı çok büyük görüyoruz! "
"- Düşünce ağırlaştı mı, insan hiç sanır. Ben öyle sanıyorum. Konuşmak kolay...
Düşünmeyen, derdi olmayan, bir meseleyi dert edinmeyen, neyin var diye sorulduğunda HİİİÇ DEMEZ; konuşur da konuşur! -"