Ah ey bizim kan tarihimiz
Kıran tarihimiz
Utanç tarihimiz
Büyükler yine
Çocukların ruhuna yaralar açıyor.
Kim koruyacak bizi bu nefretten
Kim bağışlayacak bu acılardan kalbimizi?
“... kötülüğü beklemenin, kötülük yüzünden acı çekmekten ağır olduğunu gözlemledim; özellikle de bu beklentiyi ya da bu endişeleri silkip atabilecek yeriniz kalmamışken.”
Nitekim zıddıyla gözümüze sokulmadan içinde bulunduğumuz gerçek durumu asla göremiyor, hep fazlasını istemekten sahip olduğumuzun değerini bilmeyi beceremiyoruz!