Görkem E.
@clarissaers
19 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Tabelada adı yazılı yerler beni acayip etkiliyor, her zaman gidilebilecek ne kadar çok yol olduğunu ve insanın kendi yolunun ne kadar rastlantısal olduğunu düşündürüyor.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Burası dünya, diye fısıldadım. Hem tatlı hem ekşi, kekre bir rüya. Burada herkes kalifiye sayar kendini, birbirimin bahçesine girer, iz bırakayım derken talan eder. Onları sev ama tutunmaya çalışma. Yalnız kalmaktan korkupkendi bahçende kaybolma. Söz veriyorum, ben hep yanında olacağım. Sen bana kök vereceksin, ben sana dal saracağım. Başına gelenlere rağmen ve hatta onlarla, hem de doya doya yaşanayı öğreteceğim sana.
Sayfa 441Kitabı okudu
Biri gelsin istedim. Ömrüm boyunca hep biri gelse, biri beni bulsun istedim. Şanslıydım da doğrusu. Sadece sen değil, öok kişi, çok şey geldi. Gün doğumları geldi, şarkılar geldi, okuduğum, yazdığım kahramanlar geldi, hısım akrabalar geldi, arkadaşlar geldi….. ama tek birini arayan öbürlerini bulamaz. Sizi göremiyordum, çünkü başkasını bekliyordum. Hoş onu bekleyen de ben değildim ya, küçük bir kızın tuttuğu gözcüydüm sadece.
Sayfa 437Kitabı okudu
Bir eşya, bir ruh yaralandığında, yüklendiği hatıraların, kıymetini artırdığına inanırlarmış. Bir defa kırılan, artık kırılmıştır, haklısın. Ama kendine ve hayata tutunmak için mücadele ettiği kadar da güçlüdür de. Düştüğümüz yerde kırık mı kalacağız, yoksa parçalarımızı birleştirip yeniden tam olmak, başka türlü bir tam olmak için çabalayacak mıyız, mesele o.
Sayfa 434Kitabı okudu
“Bize hep direnmeyi öğrettiler. Ama yanlış şeylere direnmeyi. Mesele biraz da kabul etmekte belki biraz da. Kendimizi.”
Sayfa 426Kitabı okudu
Bazen yüksek binaların balkonlarına çıktığımda sallanırım hala. İçimde garip bir korku belirir. Yükseklik ya da düşme korkusu değil. Birden bire, durup dururken atlıyı vermekten ürkerim.
Sayfa 128Kitabı okudu
Bazı gereksinimlerin zamanı oluyor hayatta. O zaman geçince giderilmemiş ihtiyacın yerine karanlık bir ağırlık alıyor. Yokluk boşluğa, boşluk ağırlığa dönüşüyor sonra sonra artık ne yapsam boşa dönemiyor
Sayfa 102Kitabı okudu
Çocukluğunu sahici bir köke bağlayanlar, sonradan nereye giderlerse gitsinler, ev dendiğinde o ilk göbek bağına uzanıyorlar. Geceleri yıldızlara, gündüzleri atlaslara ihtiyacı yok onların, kaybolmuyorlar. Hayat boyu yollarını ararken, Pusula niyetine başlangıç noktalarına, tohumlarının serpililip dünyaya yayıldığı ilk mevkiye, evlerine bakıyorlar
İnsan içine serildiği hakikati, başkaları için ne kadar tuhaf olursa olsun tabi sanıyor. Ben de sudan çıkmış balık, denizde doğmuş köstebektim ve bütün Köstebeklerin suda, bütün balıkların karada yaşadığına inanıyor nefesim kesildiğinde herkesin nefesi kesilir, solumnın tabiatı böyledir zannediyordum.
Sayfa 60Kitabı okudu
Yaptığımız bir siteye yıllar sonra uğradığımda, binaların nasıl sahiplenildiğini görür kurutulmak üzere balkonlara asılmış çamaşırlar, kapı girişlerinde rastgele atılmış bisikletler, peyzaj tasarımı hiçe sayarak düzenlenmiş küçük çiçekler ve yine öfkeden ziyade korku duyardım ve aynı zamanda bizim planlarımızı aldırmadan hızla gelişen yaşamdan, buralarda büyüyen ve binalarla ayrılamaz bir bütün oluşturan Anılardan büyüyen irdim. Bir binanın yıkılmadan ya da harabeye dönmeden tamamlanmadığını söyleyenlerin ne demek istediğini o zaman kavrardım.
Sayfa 124Kitabı okudu