Kendinizi acındırın dramalar yaratın ama değirmen altından su yürütün ohh ne alaa
Şu dünyayı adamakıllı görmeden, dünyanın ne olduğunu adamakıllı anlamadan buradan gidecek olduktan sonra ne diye buraya geldik sanki?
“Bundan sonra aç kalmayı spor,dayak yemeyi eğlence bilerek,kendinden kuvvetli olanlara aktör,kendinden zayıf olanlara hakim,enayilere karşı insafsız olacaksın…”
“Göreceksin ki hayatın zevki değişikliktedir…”
“…bu kadar kalabalığın içinde yalnızlık ne acı oluyor yarabbi!..”
“Artık çocukluğumuzun,delikanlılığımızın geçtiği yerlerde yüreğimiz sızlamadan dolaşamıyorduk.”
“…birbirine çok benzeyen hikayeler en asil olanlarıdır.”
“Odamda beni kitaplarım bekler.Bu yegane tesellidir.”
“Vücudumdaki her yıkılış,kafamda yeni bir parlaklığa yol açıyor.”
“Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?”
“Ayrı,her şeyden,herkesten ayrı ve uzak kalmak,yalnız kendisini dinlemek,yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu.”
Değirmen
"Her bulamayışımda, muhakkak gelecek sefere gelir, diyordum. Onun nazarında bu kadar hiç olacağımı tahayyül edemiyordum."
İnsan zihni değirmen taşı gibidir; içine bir şey atmazsanız kendi kendini öğütür durur.
(İbn-i Haldun). Rabbim razı olduğu işlerle meşgul olmayı cümlemize nasip etsin.